Amellerini kanunun terazisine göre tartması emrolunan kimse, çabuk olsa ve süratli olarak nitelendirilse bile cesareti kırılmalıdır, fakat onun teraziyi kurmadaki hızı fiilin kendisinde değil, bunu yapmasındadır. Allah'a yakınlık peşinde koştuğun bu eylemdir, öyleyse bunu, senin O'na olan yakınlığından daha güçlü ve sana daha yakın olarak tanımlamalıyız.Onun halefi bedeninizin ülkesindedir ve sizin bakımınız uzuvlarınız ve sizin dışınızdır. ve içsel güçler, öyleyse onun sana yakınlığını, senin ona yakınlığını ve artmasını tanımla, dediği gibi: arşın ve satıştan ve koşudan ve el açıklığından el açıklığına, kol kola ve kol kola, sat ve yürü. , eğer koşarak çoğaltırsan, İlk ve sonuncusu ve bu uygun yakınlıktır, çünkü bütün mahlûkata ilahî yakınlık, O'nun sözünden başkadır ve biz O'na şah damarından daha yakınız. Allah'a iman ettikten ve Allah adına haberci olduktan sonra

( irade )

Kendini iyilik için konuşmaya ada ve eğer yapmazsan ve kendi kendine ne kadar kötü konuşursan konuş, önceki kader ve sonraki yargı seni bunaltmadıkça, Allah'a bırakmaya karar ver. kendine yaptığın şeyi yapmanı emrederse, onu senin için bir sevap olarak yazar.

Resulullah (s.a.v.)'den, aziz ve celîl olan Rabbinden rivayetle: "Kulum iyi bir iş yaptığını söylerse, Yapmadığı müddetçe onu sevap olarak yazarım.”

Burada geçen kelime ihtiyat kelimesidir, bu yüzden hadiste bu iyiliği yaparak geçen her zaman ve eğer yapmadıysa, o zaman Allah, o zamanların geçtiği hadislerle birlikte her seferinde ona bir iyilik yazar. ulaştıkları kadar ulaştı, her seferinde güzel bir hadisi var ve bu yüzden yapmadığını söyledi.

Cenab-ı Hak, “Bunu yaparsa ona on mislini yazarım” buyurdu.

Bundan dolayı, eğer bilirseniz, on kişinin semânın suladığı şey için farzdır.Eğer bu, devamlılığı olan aşırı sevaplardan ise, kıyamete kadar kaldığı müddetçe onun sevabı yenilenir. sadakalar, insanlar arasında yaydığı ilimler, güzel sünnetler ve benzerleri gibi devam eden sadakalar olarak, sonra da nimetlerini kullarına tamamlar.

Allah, “Kötülük yaptığını söylerse, yapmadığı müddetçe onu bağışlarım” dedi.

Ve burada hayırda olduğu gibi şartlı olan aynıdır ve hüküm hadisteki hüküm gibidir ve ceza ulaştığı kadar büyüktür.

Sonra dedi ki: Yaparsa ben de ona aynı şekilde yazarım.

Böylece adaleti kötüye, iyiliğe ise lütfu koydu, ki bu, iyilik yapanlara O'nun sözüdür ve kıssaya eklenen fazilet olan bir artış. Ve eğer kadın iyiliğe maruz kalırsa Bunun üzerine yüce meclis, Allah'ın izzetinin emilmesi için kıskançlığa kapıldı ve bu ırkçı yetiştirilme tarzından, gerçeğinden ne olduğu konusunda Rabbiyle çelişmesi gerektiğini biliyordu ve bu da kendi zevkine göreydi. Yetiştirilişlerinde meleklerin surette olduğu, yetiştirilme tarzımızda olmasa da daha belirgindir. Bizim hakkımızda meleklerden bahsetmiyoruz ki, kulun bir iyilik yapmak istediğini söylüyorlar, öyleyse bu prensibin gücünü, bakanlar için hükmünün ne olduğunu görün ve buradan insanın faziletini öğrenirseniz. O, bir kimsede hayırdan bahseder ve mertebesi olduğu yerde şerrinden susar ve meleklerin zikr ettikleri şeylerde güzel niyetleri ile onları uyardım. ile donatılmış.

Cenab-ı Hak, meleklerin, "İşte bu senin kulundur, falanca bir kötülük yapmak istiyor da onu görüyor" dediklerini haber verdi. onun için de öyle, bırakmışsa onu bir sevap olarak yazın.

Yani benim için burada adı geçen melekler, Allah'ın bize, "Muhakkak ki namusunu koru ve onu yaz" dediği meleklerdir. Allah'ın bunda kendilerine neyi takdim ettiğini tanımlamadan iyiyi yazmaları ve kötüden bildikleri için konuşuyorlar ve Allah'ın lütfu ve aşkınlığı olmasa da Allah'a ne olduğunu bilmediğimiz için bundan söz ettiler. Kendilerine zikir için değil, ihtiyacı için gelen bir kimse hakkında zikir meclislerinde söyledikleri gibi Allah da herkes için mağfiret diledi ve: "Onlar, arkadaşı sıkıntı çekmeyen kimselerdir. onlara sormayın ve onları onlara tanıtmayın, Allah'ın onlar hakkındaki hükmünü bilemeyiz, bu yüzden onların sözleri, sav öğretiyor.” Ve merhamet, zahiri de olsa, sınırlı anlayışlardan önce geldiği için, ilke ile sana bahsettiğimiz