Allah'tan başka varlığı olmayan imkânlar, dolayısıyla hiçbiri bırakılmamalıdır, çünkü bunların hepsi, kendisini koruyan ilahi bir hakikate bağlıdır. onları kendilerinden tercih ederler ve orada bir karşılaştırma yoktur, dolayısıyla burada bir ayrım yoktur. Görünmeyen ve şahitlik dünyasının yanı sıra

[ Onun gerçekliğinden yokluk vardır, çünkü varlığı ödünç alınmıştır ]

O halde, ne boş, ne de ayıp, çünkü hepsi Allah'ın ibadetleridir ve kim Allah'ın ibadetlerine saygı gösterirse, o zaman sizin için kalplerin takvasındandır ki onda, içinde sizin için bir terim olan faydalar vardır. Ruhlarınızda bir ad verin.Sizin neyseniz osunuz ve bu adlandırılmış terimdir.Yeri ve yeridir, eski eve ve eskidir, olup biteni kabul etmez. Sıfatın vasfını gerektirdiğini gördünüz, böylece Allah'ın sembolleri olmaktan çıktınız ve bir şeyin bir şeye işaret etmesi imkansız olduğu için hak kendi kendine delil oldu. Bu nedenle, zahiri maddeyi belirtirseniz, münafık olarak reddedilir ve bu nedenle zâhirî meselelerin hududu aranmaz, mesela günün hududunu içindeyken arayan kimse gibi. ve O, şeylerin en açıkıdır, bundan habersiz olamaz.

[ Kanun koyucunun sana söylediği şeyi bırak, dur, çünkü bu ilahi görgü kurallarıdır .]

Ve eğer iş bizim bahsettiğimiz gibi ise, utanmaz, utanmaz, ona hüküm yoktur, bilakis misaller verir, suretler kurar ve muhataplarına ve kendisini anlamayanlardan anlayanlara öğretir. Bu ayet, Allah'a isnad etmeden hiçbir şeyi terketmemenizdir ve sizi o şeyin alçaklığından ve ona bağlı olanın şer'î ve şer'î bir iftiradan alıkoymaz. akit yap, sonra mutlakta dur, o halde akitte olanı her şeye tatbik etme, her halükarda onun sana söylediğinde de durma. İyiliğin bir bileşimidir. İlimmi artır, çünkü bunu söylersen, farzların meyveleri artmaya devam eder.

( Hürriyet makamını ve sırlarını bilmekle ilgili yüz kırk sûre, tehlikeli bir sûredir )

Abd al-Hawa, efendisinin *** kralından uzak durur ve ondan ayrılmaz, çünkü o kaybolmuştur.

Özgür, tüm evrenlerin kralındandır *** ve paraya ya da prestije sahip değildir.

Formasyona maruz kalırsa, *** aslen efendisinin kralından olanı geçersiz kılar.

[ Özgürlük, nefsin makamıdır ve sıfatları kısıtlı olan bir kula hür değildir ]

Bil ki, Allah sana muvaffakiyet versin, hürriyet ilâhî bir makam değil, sübjektif bir makamdır ve kul için hiçbir şekilde hür değildir, çünkü o Allah'ın kuludur, kurtuluşu kabul etmeyen bir esarettir ve biz, ilâhî olana bağlı olduğu için Allah'ın hakkı içinde caiz kılmıştır.İlave olarak, rablik ve ilahlık ile hürriyet yoktur ve hak ile mahlûkat arasında bir uygunluk veya ilâve olmadığı için, O, âhiretten münezzehtir. iki dünyadır ve bu, ancak hakikatin özüne var olan bir zât içindir.Bir sınırla çevrilidir ve girdiği zât sıfatlarının inkârı gibi, vicdanının akıldaki delili de ona fayda sağlamaz. Kısıtlama altında teoriktir.

[ Kölenin nihilizmindeki özgürlüğü ve varlığındaki benliğin özgürlüğü ]

Kul, bu durumda tasdik edilmek isterse, bu bir mahlûk makamı değil, bir tahkik makamıdır ve imkânına eşlik eden eksikliğin ortadan kalkması dışında bunun kendisi için geçerli olmadığını düşünür ve varlığın iddiasının gerektirdiğinden dolayı, ilahi kıskançlığın sadece Tanrı'nın varlık ile vasıflandırılmasını gerektirdiğini görür, kıskançlık bunun bir sınırıdır, bu yüzden kendi gözünün içine baktı ve eğer yok ise yoktur, ve bu hiçliğin psikolojik bir tanımı vardır.

[ Gözleriyle mümkün olanın yanında durmak özgürlüktür ve onun isteğiyle köleliktir ]

Ayrıca, Yok'un Zâtından bu Zât'ın sahip olduğu ilahî isimlere nelerin uyduğunu bilmek istemiş, böylece İmkân'ın her gözünün başka hiçbir şeyde olmayan bir yatkınlığa sahip olduğunu görmüş, birbirinden ayırt edebilmek için. Cenâb-ı Hakk'ın imkânlarının realitelerinde hak ve mevcudiyet isimleri mertebesinde, yani o, ilâhî isimlerden herhangi biri adına kendisi için mümkün olan şeylerden birinin nazarında zuhur ederse, o göz ona tesadüfi bir isim verir.