İnsanın zahiri ve hakikatin zahiri, insanın en içteki gözüdür.O her zamanki ayna gibidir.Eğer suretinize bakarken sağ elinizi kaldırırsanız, suretinizi soluna kaldırmış olursunuz. soluna, soluna, soluna da sağına, öyleyse ey mahlûk, senin zahirin iç ismi suretindedir ve senin iç ismin onun zâhir ismi şeklindedir. Kıyamet Günü ve buna dönüşmek olarak bilinir ve tarif edilir.Sen baş aşağısın, O'nun kalbi, o senin kalbin, onlar sana elbise, sen de onlara elbisesin.

O bizi giydikçe biz de onu giyiyoruz *** Yani o bizde, biz onda neysek o da bizdeydi

O halde bizde mevcut olan nefstir ve onda kendisine benzetilenden daha şereflidir.

Cümledeki bu paydan daha fazlası olabilir, çünkü bu saha çok dardır ve Allah yardımcı olduğu için yardımın koruyucusudur ve Allah doğruyu söyler ve O doğru yola iletir.

" Kutb'un halini bilen beşyüzün kapısı onun evidir ve onlardan kim ondan başka ilahım derse, işte biz onu cehennemle cezalandıracağız, yani onu aslına, yani aslına döndüreceğiz. Cehennem kuyusu dipten uzaksa denir. "

Kim ben tanrıyım diyorsa doğru değil

Ya da ben yaratılış gerçeği için yaratıldım diyor.

İçinde aynılar *** bu şekilde doğrulama veriyor

Ve *** olmayanın bir bağlılık hali vardır.

Bölme olduğu için çoğul *** vardır.

[ Mükâfatı cehennem olan, saadetten uzaktır .]

Cenab-ı Hak, Cehennemin zorbalara bir selam olduğunu söyledi, çünkü Rabbin riayet esasına göredir, bu yüzden yerine getirdi ve tökezledi ve Tanrı kutsadı, bu yüzden iddialarının tam tersi oldu, çünkü yüksek tiranlık ezildi Allah, bu sözün cezası saadetinden çok uzaktır, mükâfatı Cehennemdir, bu yüzden Rahmân'ın adıyla arşa muktedir ilahın dibine iner. Benden başka bir ilahtan size bildiklerimi, sonra onun sözünde şüphe veya delil üzerine şüpheye düşürdüm de Musa'nın ilahına baktı ve ben onun yalancı olduğunu düşünmüyorum. Kelâmcı olan Allah'tır diyen ve bu zikri söyleyenin hiç bir farkı yoktur, ikinci husus ise bu zikrin, zikir diyene atıfta bulunmasıdır. kendi adına, hakkında söylenen kişiye değil. İlâhîlikten söz edenin tekilliği ne emredilirse buyurulsun, bu zikrin sahibine bütün dünya hakikat ile birdir. ilâhî isimler ve çoğulluk, soyda ve hükümdedir, gözde değildir. Diğer mesele ise, onun yanındaki sözü, Allah'ın mertebesinden aşağıdır ve bu, onların demeleri gibidir: Biz onlara başkasına kulluk etmeyiz. bizi Allah'a yaklaştırsınlar diye, alemlerin üstünde olduğu gerçeğinde tecelli etseydi ve suretlerin olduğu doğru olsaydı, suretlerdeki tecellisinden daha eksiksiz olurdu, dolayısıyla mertebesi Al-Muizz al-Muizz'i küçük düşürmüş, o halde bu durumu ilim ve irfanla değil, sözle birleştirdiği ilahi bir ihtardır. Bunu kendisinden hesap sorulmayacak şekilde söyler ve bu sözünün cezası cehennemdir, yani diliyle söylediğinden daha uzaktır ve bildiği için en güzel mükafattır. Zalim burada sözünde uzmanlaştığı için seçiliyor ve imanlarını kötülükle karıştırmadılar.

Bu yüzden Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bunu özellikle şirk olarak yorumlamıştır.

Bu tür bir yer değiştirme üretilen şeye yöneliktir.