Nefsler bunu ilim şerefi için yaparlar, bu yüzden onu dünya için veya Allah'tan başkası için isterken Allah'ı dilediklerini zannederler ve bu isteğin maksadından kaçınırlar, ilimden kaçmazlar.

[ Bütün kâinat bir zandır, çünkü onu senden başka bilemezsin .]

Bakın bu niyet, ilim tahsilinin faziletini ortadan kaldırıyor mu yoksa ahiret saadetinin hakikatini veren ilim tahsili faziletinde mi kalıyor ve ceza sadece niyete göre mi? ilâhî dengeyi sağlama meselesine tevekkül et.Rahman suret bizi bu söze ve benzerine sevk etti.Ondan çekinme ve ondan sakın,çünkü onu senden başkası bilemezsin.

Dedi ki: Kendini bilen Rabbini bilir.

O halde bu şüphede takva mümkün değildir, bilakis şüphe olduğu müddetçe ele alınmalıdır, bu yüzden onu çözen yer orasıdır, çünkü iki taraftan birine asla samimi değildir ve bu, içinde en çok kimsenin bulunduğu bir denizdir. Allah'a merhamet edenler ve Nuh'un gemisine binenler müstesna, akıl sahipleri ve en bilgilileri helak olmuştur.

, Allah'a ait olmayan her amelden ve ihmalden, haddi aşarak kaçınmaktır. ]

Ve takva kapısının toplayıcısı, Allah'a ait olmayan her iş ve ihmalden, zahirde, içte ve sorumlu erlerinin bütün işlerinden, kendisine vefa edenin, kendisine sadık olanın helâl sınırına göre kaçınmandır. Kendisine zarar veren ve ona iftira etmeyen hiçbir şüphesi yoktur, yetenekli, edepsiz, kararsız, ancak şimşek çakması gibi ise, şimşek ya zıddıyla kaybolursa veya beğenileri devam ederse, beğenileri tekrarlanırsa , onun sahibi bir kaybeden

[ Her makam ya ilahidir, ya ilahidir ya da merhametlidir .]

Ve bu üç mevcudiyet dışında her makam ya ilâhîdir, ilâhîdir ya da merhametlidir.O yoktur ve varlığın üzerlerinde döndüğü ve kitapların indiği bütün mevcudiyetleri kaplar ve onlara yükselişler yükselir. üzerlerine hükmedecek olan, üç ilahî isimdir: Allah, Rab ve Rahmân.Üç ve onun hükmü, Müslüman, mümin veya hayırsever olması bakımından kendisini etkileyen bu mahkûm kölenin durumuna ve onun üzerindeki etkilerine göredir. kölenin sahip olduğu dünyada ya da tiranlığının dünyasında ya da krallığının dünyasında ve onun içindeki çalışması, ya kendi kendine eylem olan mutlak, ya da onun eseri olan kısıtlama sayesinde. sıfat ve sıfatın eseri ile onun hükmü, ya şerefli ve yağmacı bir sıfatla, ya da bir fiil olarak, yolcu bilse de bilmese de, makamların ve şartlarının kuralı budur, çünkü her kâinat cimri değildir. bu hükümler, ama herkes bunu bilmiyor.

[ Dindarlık makamındaki ilahi yön ]

O halde diyorum ki, takvanın bir makamı ve makamının bir hali vardır ve bahsettiğimiz gibi şarta bağlıdır ve vazifenin bitmesiyle biter.Tava makamına gelince, küçümseme vasfıyla bir kısıtlamadır, çünkü hakikati sakınmadır ve sadece odur ve sahibi meçhuldür ve şartı, kendinde veya Allah adına bir markanın sahibi olmasıdır. o Müslümandır, bu yüzden amellerine tesir eder ve ne zaman uzuvlarına zuhur etse, bu makamın elde edilmesine zarar verecek her şeyden kaçınır ve tiranlık âleminde ona mümin olarak bakar, Bu da onu etkiler.O halde, rüyayı arayan kişi rüya görürse şeyhi onu cezalandırır.Görmedin mi hiç bir peygamber rüya görmedi, o da yapmasın, Allah'ı tadıyla bilenler de görmez mi? Rüya, uykudaki bir rüyadan veya uyanıkken gördüğü rüyadandır, o zaman tahayyülünün tabiî bir kalıntısındandır ve yalandır, çünkü onu zahiri anlamda zanneder ve takvanın sakındırdığını söyleyebiliriz. Yatıyorsa, sezgilerinden kaçınırsa, tasavvurunu etkilerdi.Sevgili bir kimsenin uykudan yıkandığını görürseniz, bu, uykuda iken, zayıflığından dolayı içinden çıkan sudandır. ve bu, ne caiz ne de haramda bir vizyondan değil, ruh halinde meydana gelen bir hastalıktır.Fakat ona bir dünyada bakarsa, O'nun krallığı ve onun üzerindeki etkisi, çekişmeyi önlemek için İlâhî kelâmlardan ve ilâhî tecellîlerden aldığında, bunların hepsi duvarda ise, gördüğünü aşmaz ve kendisine muhatap olunan şeyi tefsir etmez. Müminler meçhuldür, çünkü bu kaçınma ve terk etmedir ve mesele, ancak amel ile dışardan ayırt edilemez. meçhul olduğu ve takva sahibi olduğu bilindiği için makamının hükmü ondan kaldırılmıştır.

[ Takva makamında İlahi ve Rahmani yön ]

Ve el-Rabbani ve er-Rahmani'ye gelince, onlar bu yoldadırlar, hem onu alırlar, hem üzerinde çalışırlar, bir harikulade görürsün, de ki onu bu kitaptan başka bir kitapta bulursun, çoğu kimse için, belki de hepsi için. onlara varlığın ayrıntılarını veren şeylerle bu makamları ve şartları açıklamadılar ve eğer biliyorlarsa yolcunun girdiği ve istikametinde doğru olduğu gerçeğine güvendiler. yani durumunu biliyor

( Doksan ikinci fasıl, takvayı terk etmenin yerini bilmek üzerine )

İnsanın şefaati takvayı gerektirir ve içindeki vitir de takvayı terk etmeyi gerektirir.