İmanın teyidi ile onun tevhid inancını kastetmediğini, varlığa inanmak istediğini, ikinci durumda ortaya çıkanlara tevhidin göründüğünü gösterir.

( Doksan Sekizinci Bölüm Dörtyüz, Kutub'un durumunun onun evi olduğunu bilmek hakkında ve kim Allah'tan korkarsa, ona bir çıkış yolu açar ve onu ummadığı yerden rızıklandırır )

Kim sıkıntıda ve bollukta Allah'tan korkarsa *** Ona bilmediği yerden rızkı gelir.

Anlamların rızkı ve duyuların rızkı, onu kabul et *** geceleyin nur olduğu zaman gelirse faizdir.

Ve bir zamanda ve zamandan başka bir zamanda, hiç kimsenin tabiatında koştuğuna bakma.

Eğer varlık ve ezeliyet olmasaydı, gözlerim madde aleminden kimseyi görmezdi.

[ Gerçek şu ki, her gün bir nefes meselesidir. ]

Cenab-ı Hak şöyle buyurdu: Eğer Allah'tan korkarsanız, O sizin için bir fark yaratır ki bu O'nun sözüdür: "Ona bir çıkış yolu açar ve içinde bulunduğu durumdan çıkıp onu başka bir şeye ayırır. Yokluğa değil, varlıktan varlığa çıkar.Dünyanın, var olduktan sonraki hali budur.Varlık haktır ve kim bu ayete inanırsa, dünyaya yayılan meseledir ve onun hakkında şöyle demiştir: kuralı olmayan nadir anormal hariç, yani gördüğünüz hiç kimse onun varoluş durumundan memnun değil, onun dışında bir konuda biraz anormal olan şeydi ve eğer hareket etmek isterse , kendi zamanındaki durumundan memnundur ve taşınma isteğinde ise toplama talebinde bulunur ve dünyanın çoğu durumundan memnun olmadığı için hareket etmek istemez.Dünya ve yaptığınız bu bölümden Kendi zamanını tenkit edip, geçenleri ve zamanların boşluğunu övmekten başka kimseyi görmüyor ve onun zamanı, bu yaratılışın başlangıcından beri ve Adem oğullarının Hz. Çevirisini kendi dilinde oluşturduğunu söylediğini belirtti.

Ülke değişti ve üzerinde kim varsa *** dünyanın yüzü tozlu ve çirkin

Kişi, gününe iftira eder ve akşamını övür ve o aynı kişidir ve başkası değildir ve dün gününe iftira atıyor ve öncekini övüyordu ve mesele böyle devam ediyor ve bu doğal mesele için, İftira diyorum.Onları buna hareket ettiren ilahi, onlar da algılamıyor ve onun da bu garipten başka bir sebebi var, yani hareket etme ve iftira isteği yani kişinin sıkıntı ve dertten endişe duymaya mecbur olmasıdır. salıverilmesini ve serbest bırakılmasını istemek ve onun dışındaki her şeyin içinde bulunduğu bu darlıktan kurtulduğunu ve eğer bir kimse varsa, her halükarda o halde tutuklu olduğunu, çünkü onunla çevrili olması gerektiğini hayal etmek. , böylece kendini hapsedilmiş bulur ve bu hapsin dışındakini bir rahatlama ve rahatlama olarak görür, çünkü durumunun dışındaki madde belirli bir şey değildir ve madde onun için daralır, dolayısıyla durumu dışında genlik bulur. Onu kuşatan bir durum dışında, o hayali genişlemeden ona karşı çıkar, dolayısıyla kendisi tarafından kuşatılmış olmanın ve onu içine hapsetmenin darlığını da onda bulur, bu yüzden ilk durumda istediği gibi salıverilmesini ister, yani bu böyledir. hala onun dini ve Tanrı onu sonsuza dek adından isme çıkarır. Dar manayı, dar manasını ondan kaldırmış, böylece Allah isminin manasını belirtmeksizin genişletmiştir ve dolayısıyla onun rızkı, tahdidi olmadığı ve tahdit edilmediği için sayılmaz. Allah'tan korkan bu ismin enginliğine gider, bu ismin genişliği ile genişler, Allah bir açılımdır ve ondan sonra darlık yoktur. O, rızkını bilmez, o halde Yüce Allah'ın sözü olan darlıktan genişliğe çıkan ve onu ummadığı yerden rızıklandıran kişidir. Bazıları bunu söyledi.