Çünkü kul bu dünya hayatında olduğu müddetçe değişimden emin değildir, çünkü Allah dilediğini yapar ve kul, gıyabında olduğu hâlde olduğu gibi hakikati bilmez. Allah'ın kendisi için şahit olduğu, olup bitenler Allah'ın ilmindedir, bu yüzden Allah'ı bildiği için Allah'ın tuzaklarına inanmaz Ve onlar hiçbir şeyi değiştirmediler, çünkü Allah'ın böyle adamları var, Allah bizi yarattı. Bir ayette onun hakkında en büyük müjde nedir ve Talha bin Ubeyd Allah'tan başka bu nitelikteki insanlardan hiçbirini on kişiden tayin etmek bize ulaşmadı.

Resulullah (s.a.v.)'in, Allah'ın salât ve selâmı üzerine olsun, sahih olarak bu sözleri, sevgisini harcamış olanlar için söylediği rivayet edilmiştir.

Ve o bu dünya hayatındadır, bu yüzden değişimden emindir ve bu büyüktür ve bu yere girer ve eğer Allah'ın ahdinden saf hak ahdi olanlardan bir sayıya ulaşamazsa, onu yerine getirmek için dininden tövbe ettiğinde, sonra Allah'ın kendisine vaad ettiğini yerine getirmiş olur.Böyle bir kimse o dinde ölürse bu insanlara bağlanır ve kim Allah'ın kendisine vaad ettiğini yerine getirirse ve her kim Allah'a ahdi yenilerse samimi olanlardandır. Yahut Rasûlünün diliyle, çünkü bu kul, onu temiz din ve ilk ahd ile kabul eder ve hususi husustaki cehaleti ona zarar vermez.Onun mesajına iman ederek, acele etti ve yaptı. Tereddüt etmedi ve ondan buna dair bir delil aramadı, fakat o, o temiz ahitle ona inandı, çünkü o, mesajını orada Allah'ın Resulü olarak gördü, Allah onu kutsasın ve ona huzur versin, peygamberliğini, peygamberliğini, Allah'ın varlığından önce gördü. Adem olarak

Benim peygamber olduğumu ve Adem'in su ile çamur arasında olduğunu söyledi.

Yani o yoktu, bilakis bu, onun sözünden dolayı biliniyordu.Ve biz Peygamberlerden onların ahdini aldığımızda ve bu ahd, Adem'in bedeninin varlığından önceydi, Âdem bulunduğunda, o hakikati aldı. O, onları kendi aleyhine şahitlik eden oğulları yani zerreler gibi ondan çıkardı ve onu peygamberlerin üzerine aldı ve onlar doğduklarında içlerinden sevgilerini yerine getirenler de vardı. Allah tarafından yarı yolda bırakılanlar ve müşrikler yapanlar.

Kırkbeş Dört Yüz Onun Konuşmasını Bilmek: Evliyamı Adabım İle Bilir Miyim ?

Onun dışında Allah'ın peygamberleri kibar değildir, bu yüzden görgü kurallarına sımsıkı sarılın.

Anlayın ustalar onları yarı yolda bırakmasın *** Kitaplarda böyle tayin edilmişler

Öyleyse, onların izinden yürüyen, soyda bununla sayılıdır.

Ve şöyle şöyle olsaydı, o zaman bu *** hala perdenin arkasında olurdu

Onlarla en mutlu insanlar onları takip ediyor *** ve onları anıtta onlar gibi görüyorsun

Aralarındaki *** ayaklarını birbirine yaklaştırıncaya kadar mihraba yapıştılar.

[ Aşık aşağılanır, sevgili şımartılır. ]

Cenab-ı Hak dedi ki: De ki: Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki Allah da sizi sevsin.

Allah'ın salât ve selâmı onun üzerine olsun, dedi ki: Allah beni terbiye etti, bunda iyiyim.

[ Kanunlar, Tanrı'nın kulları için görgü kuralları ]

Ve bilin ki, Allah'ı, bir veli ve başkaları vasıtasıyla, yaratılışın konumlarından haberdar etmek için iki yol vardır, biri ifşadır, bu yüzden o, yaratma makamlarını Allah'ın yanında görür ve her topluluğa kendi yerinden yeri ile muamele eder. Allah, diğer yol ise, ilâhî ahlâkın ayrılmazlığıdır ve ilâhî ahlâkın, kulları için elçilerinde ve onların dillerinde şeriat kıldığı şeydir.Hak âdâbına karşı kibardı ve hakikatin koruyucularını biliyordu, öyleyse eğer görürseniz İyiliği elleriyle toplayıp onunla dolduran kimse, bilirsin ki o, Allah'ın ahlâkını benimsemiştir.

Allah'ın Resulü, Allah'ın salat ve selamı onun üzerine olsun, Rabbine diyor ki, O, Rabbini bilen doğru sözlüdür ve hayır senin elindedir.

Öyleyse, eğer iyiyi bilmek istiyorsanız, o zaman bilin ki, o, örf ve âdetlerden bir gruptur ve o, örf ve şeriat tarafından bilinir ve bütün gördüğün, eğer hak emretmeseydi, üzerinde hudutların belirlenmesidir. Böyle yapsaydın onu affederdin.Onun dilediği senin elindedir ve ikiniz de bir efendinin kölesisiniz, fakat bizim sözümüz efendinizin emrine değil, size ait olanadır. kullarında efendilerinin emirlerine uyma ve onun sınırlarında durma ve onların içindeki törenlerde köleler arasındaki soylu davranışlar, kardeşleri veya klanları