Kulun düşüşü ve zillet hakkındaki hakikate lanet olsun, bu yüzden hakikat kendisini kullarına inerek onları onurlandırmak olarak tanımlayınca, Allah'ın ona bu ilgiden ve mahluktan başkası bakmaması mahlukun ruhunda oldu. Bu büyük ve heybetli tesbihin ruhunda, kendini en büyük olarak gördü, bu yüzden ona bakma şerefinden ziyade kendinde hakikate hürmet etmeyi arttırdı. Cömertlik ile bu kulun nefsindeki hürmet artar, birinci büyüklükten daha büyüktür.İşte bu, eğer o azameti alır ve onu büyüklüğe taşırsa.Ve Celil'in güvendiği kimse, ona sıfatın dilini söyler ve oysa o şereflidir ve şerefli olduğunun delili, varlığına şükretmesidir ve sen hiçbir şey değildin ve sen hiçbir şey anılmamıştın, o zaman bu ismin sahibi bunu fark edecek ve onu büyüklükle çelişecek ve doğru olduğunu söyleyecektir. Beni iyi bir varoluşla ve benimle hiçlik olan saf kötülük arasında onurlandıran kişi, beni hoşnut edeni bulabilmeli ve onun olduğu gibi olmasına izin vermelidir, ancak amaç, bunu yapabilme yeteneğine sahip olmaktır. İstediğimi yarat O, ondandır ve bunu, sözünden ve cömertliğinden başkası ile birlikte yapmamıştır ve bana bir bak.

Peygamber'in sözü, Allah onu kutsasın ve ona huzur versin

Ve o, Tanrı onu kutsasın ve ona huzur versin, bu ismi değiştirdi

[ Şüphesiz cömertlik müminin kalbidir .]

Sonra dedi ki: Cömertlik müminin kalbidir ve eğer mü'mini çevirirsen, hakikati kalbinde bulursun.

Allah diyor ki, mümin kulumun kalbi bana yeter.

Ve hak, müminin en iç kısmıdır ve o, zahirin kalbidir ve buradaki hak, cömerttir, çünkü kalp cömertliktir, bu yüzden cömertlik yeridir. Rabbi, emri ve ne olduğu hakkında Yarattıklarına ibadet ettiler, çünkü onları ancak kendisine ibadet etmek için yaratmadı ve onlara seçme hakkı verdi.Her mahlûk bir işi devralma hakkına sahiptir ve Cenâb-ı Hak, yüz çevirdiğimde buyurdu ve ben onlara haber vermedim. Ancak onları alarak Allah'a karşı cömert olarak nitelendirilmeleri dışında, çünkü onlar, şeylerde farklılaşmayı sağlayan tercihin varlığını O'na bildirerek, hükümden ayrıldıklarını zannederlerdi. O'na kulluk ederek Rablerine lütufta bulunmaları içindir ki, O'nun onları bulup cömertliğine rağmen, yaratıldıklarına aykırı davrandıkları için belki bundan dolayı nefislerinde bir mahcubiyet bulurlar. Allah, lütuf ve kereminden bu sıkıntıyı onlardan sıyırdı ve sözüyle onları korudu, artık nereye dönerlerse Allah'ın yüzüne yönelirler, kalkarlarsa seçimleriyle yola çıkarlar. Onlar yönetimi ele geçirdikleri zaman Allah'ın çehresinden başka bir şey olmadığını söylediler ve ne için yaratıldıklarının bilgisi üzerinde durdular ve bundan önce hevalarına uyduklarını zannettiler, şimdi biliyorlar ki hevalarına uydular. Onlarda gerçeğin yüzü ve bunun için Tanrı adıyla geldi, çünkü o her ismin toplayıcısı. İhtiyacı olmayan cömertlikten, çünkü muhtaç olduğu zaman, onu kendisine şükreden, şükretmek ise ihtiyaç duymadan ihsan ve cömertliği artıran soyut bir sadaka olarak görür.Bu sebeple O, kullarına hakkı vahyetti. Cömertliğin ihtiyaç olarak görülmesini istemekle, hediyelerinde hayırdan başka bir şeyin sayılmadığını onlara öğretmek, çünkü Allah'tan kullarına Allah'tan gelen müjdeler, O'nun kullarına hayattaki müjdeleri söylemesindendir. Tanrının. Dünya ve bu da ondandır, bu yüzden cömertliğin huzurundan Cömert'in adıdır, bu yüzden O'nun cömertliği ile karar verdiğimiz gibi ona cömert davrandınız ve Allah doğruyu söylüyor ve O, doğru yolu gösteriyor.

" Sayın Yargıç "

Çavuş nerede olursa olsun görevlidir, çünkü o bizim gözlerimizi ve evrenleri korur.

O, emrinden aynı itaatsizlik içindeyken, mesele onların ne olduğu idi.