Akılların düsünceleri ile idrak edemeyecekleri ve hayırdan baska idrak edemeyecekleri, suretler ise ihtimallerin nesnelerinden baska bir sey degildir ve alemin zatı bizim zikrettiklerimizden baska bir sey degildir. Kim bilir ki, bunu açarken, onlar bizim ashabımız, elçilerimiz, peygamberlerimiz ve onlara yakın olanlardır ve insanlardan öyleleri vardır ki, bunu güçlerinde ve akıllarında bulurlar ve nereden geldiğini ve nasıl olduğunu bilmezler. Bu onun başına geldi.Böylece onlar karara tesettür ehlini de dahil ediyorlar da işin ne olduğunu bilmiyorlar ve diyorlar.

Sebep ve zaman hakkında söyleyenler ile tabiat ve bunların ötesindekiler hakkında söyleyenlerin bu hükümden hiçbir şeyleri yoktur, tıpkı bu mezheplerin Allah ehlinin bildiklerini bilmedikleri gibi. Allah ehlinin bildiğini, onun aslını bilmez ve onun dünyanın özündeki sureti olduğunu bilmez, bilakis onu özün özü zanneder. Ve hükmünü kendi üzerine koydu, çünkü öz, suretin özüdür, bu yüzden onun benzeri için bir hüküm yoktur ve bunun için dedi ki: “Yokluktan dolayı onun gibisi yoktur. Çünkü gerçekler ona yöneliktir ve O, yaşayan bir sûre olduğu için suretleri işitendir, görendir, delildir. O'nun gibisi yoktur ve her iki hüküm de doğrudur, aklî değerlendirme ve kabuldür.İşler örtüşür, hükümler birleştirilir, ileri gelenler ayırt edilirdi, bu yüzden nazardan bu Zeyd ve Amr ile ilgili değil denildi ve denildi. Bu aynı, bu Zeyd ve Amr'dandır ve o da bir insandır, bir şeydir ve O, her şeyi işitendir, her şeyi görendir ve her şeyi işitendir.

Dileyen iman etsin, dileyen inkar etsin, dileyen aciz kalsın, dileyen görsün.

Ona öğrettiğim ilmi kim bilirse, sevinmesi ve şükretmesi lâzımdır.

Eğer takvaya ulaşırsa, bunu bilen ve hisseden birine ***'nin ne dediğini bil.

Ve bu sözü mahlukata boşuna söylemedi, fakat bu, dileyen için bir öğüttür, hatırlasın.

Kör olanın körü körüne şaşkınlığıdır *** O, gören için en yüce görücüdür.

Ve biz onun körlüğünün huzuruna çıktığımızda *** bizdeki yakınlığın varlığını biliyorduk ve sınırlı değildik.

« Bir sinyal ve bir uyarı geldi »

Bilin ki bir hadis rivayet eden her kimse, onu kendi içinde tasavvur etmedikçe ve onu ifade eden bir suret kurmadıkça onu söylemez. ve onun için bir çocuk doğar ve onun gibi duran bir insan gözüne girer.Kâinatta tefsir edilemeyecek sözler vardır ve bu yüzden demiş ki: “Ona hadislerin tefsirini öğretelim ve her konuşma, çünkü dinleyicinin aklına gelir Hayır ve ifadesini kabul eder ve zevk ve modalite bilimleri için o terimi veya o ifadeyi anlamayan dinleyicinin anlamasını gerektirmez ve kabul edilirse , aktarılabilir, ancak bunları söylemek ve ifade etmek dinleyicinin anlaması için olduğundan, aktarılanı ve bunun farkında olan dinleyici tarafından anlaşılmayanları söylememek gerekli değildir. Tadını bildiren bir kelime ile kendine geldi ki, başka bir zaman onu unutursa, tatmayan anlamasa bile o kelime kendisine bir ibret ve ibret olsun. o hadisin neye yol açtığının bir ifadesidir