Bütünlüğü anlamında, ancak o cümlenin parçaları bakımından, eğer resim kuvveti düşünce gücüyle aklın maddesi hakkında yapmışsa, o zaman bu onun belli bir meseleyi bilme isteği içindir. ve bilgi, kuşkusuz sınırlıdır, hayal ettiği şey, zihnin yanılsama kuralından hareketle neyle hareket ettiği açısından değil, yanılsama meselesi hakkında olsa bile, daha ziyade, yanılsamanın kendisinden, bu görüntü kalmaz, çünkü yanılsama hızla Zihnin aksine, serbest bırakılması için geçicidir, çünkü yararlandığı şey tarafından sınırlandırılır ve hapsedilir.Görselleştirme, yalnızca yanılsamanın yargıladığı biçimden başka bir şey değildir, bu nedenle zihin, kuşkusuz, yanılsama tarafından bilinen şeyde, yanılsama ile sınırlanmıştır. Onu hayale kaptırır ve tayin edilmiş âlimin anlattıklarımızı hakikati öğrenince, insanlara ve muhasebecilere elçiler gönderdi ve onlar, bilhassa iki tarafı anlamlar arasında birleştirmek için tasavvur huzurunda durdular. ve somut şeyler, elçilerin durumudur, barış onun üzerine olsun. Başka bir konuda rivayet ondan daha incedir, çünkü o zaman insanların mânâların maddeden soyut olduğunu bildiğini biliyordu.Ona dedi ki: “Eğer onu görmüyorsan, yani sana bildiren delilinle ayakta duruyorsun. göremiyorsun, o zaman Tanrı seni görüyor demektir, yani onun hakkında alçakgönüllü olmalısın ve sana emrettiği şeyde durmalısın.” Bu yüzden konuşmayı değiştirdi. bu sorumlu kişi, onu ya aklıyla ya da şeriatın sözleriyle ve her şekilde gördüğünü bilmelidir, bu yüzden yanılsama ile sınırlandırılmalıdır, çünkü kul öyledir ki, Allah onu görür, bu yüzden onu öne çıkardı. Onun gibi hiçbir şeyin bulunmadığını ve bu karışıklığın dünyada geçerli olduğunu, hafif, ateşli ve dünyevi olduğunu, çünkü dünya ilahi bilgide olduğu gibi görünmediği için onu ayırt ettiğinde, ondan ayırdı. İlimde olan değişmez. İlim ve Kitap ondan önce geldi, bu yüzden, hüküm ve halifelerin İlim ve Kitap halifeleri olduğunu İlimden ve Kitaptan biliyorduk.

[ İlim ve Kitap, haktan iki perdedir ]

O halde ilim ve Kitap, âlemlerin ötesindeki hakikatten iki perdedir, o halde kâinatın istilâsı ilim ve Kitaptır, yani arzular, serbest bırakılmalarıyla, akılların kısıtlamalarıyla ürettiklerini meydana getirirler. ona: "Beni hayal et" dedi, öyle yapmasını emretti, çünkü Allah bir nefse kapasitesinden ve kapasitesinden fazla yük yüklemez, O'na hakikatini verir ve onu bu hayalde mutlu kılmıştır. , "O'nun benzeri yoktur."

Akıl, arzuların ürettiğini üretir *** çünkü onun çıkışı arzudandır.

Gerekli olanın dışında hiçbir şeyi arzu olmadan yargılamaz ve düşünce onu ortaya çıkarır.

Ve hak, sevgili kitabında kullarını uyarmıştır ki, onun bir hazinesi, her şeyin hazinesi vardır, hazineler de tecrit, tecrit ise tahdit gerektirir. Modern ama onlar bir hadisi anlamıyorlar. Biliyorsun geçmişte de bu senin başına geldiyse, o zaman gözün hadisi nedir? Onlara Rablerini zikretmekten ne var ki, râvîdir ve başka bir şey değildir. Eskilere atfedilen Allah'ın kelamı, işittikleri zaman başlarına geldi ve ondan işaret ettiği şey, ayak olarak nitelendirilen ve zuhur olarak tarif edilen şeydir, sonra bir tanesinde zuhuru vardır. yüz ve ayak bir başkasındadır ve bu yüzden kim hak dediğiyle gördüğüyle işitir, konuştuğuyla işitir, göz bir olur ve hükümler farklıdır demiştir. Böylece vasiyetle gitmeyi durdurdu ve "Gerçekten biz onunla gidiyoruz. Yapabiliriz" dedi.

[ Bu, ölümle değil, yaratma yeteneğiyle ilgilidir .]

Burada şerefli bir bilgi vardır ki o da yeteneğin icra ile değil yaratma ile ilgili olduğu yani burada iki şey teşhir edilmektedir.