El-Aziz ailesine ihanet etmedi ve onun bu sıfata ondan daha lâyık olduğunu biliyordum, bu yüzden kendini aklamadı, aksine nefsin kötülük alâmeti olduğunu söyledi, bu yüzden Yusuf'un fetvasından: selâm olsun, padişah onu yanına çağırdıktan sonra zindanda kaldı ve sadece Allah Resulü, Allah onu kutsasın ve ona huzur versin, kendisi hakkında söyledi. Allah'ın sizinle ilgili haberlerini paylaşarak, "Ben onunla ilgileniyordum, o da onu düşünüyordu" deyince, mânânın birliğini dilde neyin gösterdiğini belirtmedi. bu yüzden krala elçisinin diliyle kadınlar ve mesele hakkında soru sormasını söyledim ve bahsettiğim şeyin onun ilgisini çektiğini, sonra onun bu yanılsamasını ortadan kaldırdı ve tanrı ifade ederken bir maddeye veya göze isim vermeyince Hemen ona dedim ki, "Dilimizi paylaşmalıyız." Dedi ki: "Doğru söyledin. Benden ve ondan zulme talepte iştirak oldu, dedi, ben de onunla ilgilendim. , onların nazarında anlam ifade eder ve her bir arkadaşının istediği şeyde zulümden başka bir şey yoktur. Kendisinden istediği şeyde onu kendisinden uzaklaştırmaya zorlamak istediğinde, gördüğü delil, Musa ve Harun'a söylediği gibi yumuşak sözlerle kendini savunmasıydı. bir münferit, kolay ve misafirperver, dedi ki: "Hoş geldin Muhammed'in varisine." Ben de ona dedim ki: "Bize gelen şeyi sana nasıl açıkladım?" Bana senin dediğini anlattı. Paçavra olmasaydı, daha yükseğe yükselmezdim dedi. Hiç kimse inkar etmedi. Gariptir dedim. Sonra dedim ki: "Ey hüküm sahibi, dallardaki ictihad bize helâldir, ben de zamanın alimlerinin diliyim." , "Temelde bir yasa vardır, çünkü Tanrı bir canın kaldırabileceğinden daha fazlasını yapmasının gerekli olmasını hükmetmiştir." Ruh hali için dedim ki, sizi, peygamberleri, ihtilaf ettiğiniz şeyleri gördüm, dedi ki: "Çünkü bunu tasavvuf için söylemedik, sadece bir kişi için söyledik. Gerçeği bilen bilir ki; Peygamberlerin ittifakı, fıkıh ehlinden birinin sözü gibi, Allah hakkında bir sözde de ittifak etmiştir” dedi. diyen herkesin sözü ve bu yüzden insanları sadece

Tevhid sözü, tevhid için değil, ve her kim kendi gözünden hakkı söylerse haramdan bahsetmez, kullarına mertebenin tevhidini şeriat eden için ve onu söyleyen bir tek vardır. Durumda tavafta bir kimse gördüm, bana dedelerimden olduğunu söyledi ve bana adını verdi. Ben de vefat saatini sordum, bana kırk bin yıl dedi. Adem, tarihimizde kendi süresine karar verildiğinde, bana en yakın Adem hakkında hangi Adem'i soruyorsun dedi ve "İnan ki ben Allah'ın peygamberiyim. dünya, orada ne kadar kalacağız.” Hepsi bir yana, genel olarak o hala bir Yaratıcıdır ve hala bir dünya ve ahiret vardır ve terim, terimlerin sona ermesiyle yaratılandadır, hükümde değil. Yaratılış, nefesle yaratılış yenilendi, bizim bildiklerimizi biliyoruz ve dilediği dışında O'nun ilminden hiçbir şeyi kuşatmıyorlar, dedim, beni onun yakınlığının şartlarından biriyle tanıştırdı. "Âdem'in varlığı kıyametin şartlarındandır" dedi. "Bu dünyadan önce başka bir yurdu var mı?" dedim. âhiret de ondan ancak sizin tarafınızdan ayırt edilir, madde cisimlerde, kâinatlarda ve

Dönüşümler, gelişler ve gidişler durağan ve durağandır dedim o zaman ne dedi bilmiyoruz, ne bilmiyoruz dedim, yanlış doğrudan neresi? Allah'ı bilen ve dünyayı bilen, doğrunun gerekli ilke olduğunu bilir ki bu hareketsizdir ve yanlış iki görüşün tam tersidir ve buluşması gerekir Bir yanlış olmalı, bu yüzden kim yanlış dediyse doğru dedi ve kim söylemedi yanlış doğru söylenir yanlış doğru yapılır.Allah'ın rahmeti her şeyi kuşatmıştır.