Onun varlığını bilmesi ve ona güvenmesi, bütün bunlarda ona emniyet verdi.

O halde hakk'ın hakikatine inanmak, kendi varlığında doğru olandır ve onsuz doğru olsa bile ona inanılmazdı.

O halde olaylara *** aslı diye bakma, o halde onları araştır, çünkü gerçekler böyledir.

O sana senin bilmediğin şeyleri gösterecek, ben de onlara kendi yollarımı ve yöntemlerimi göstereceğim.

Demek ceketinin arkasından gelen ışıkla görüyorsun *** ve onunla açık ve yaratıcı bir gerçek olarak yürüyor

Öyleyse, kâinatta kim sana fakir ve muhtaç derse, *** eğer sen Rahmân'ın yanında bir Rab ve rızık isen

Muhtemel, Rabbinin ona yokluktan eman verme dediğine inanmış, eğer onu yaratmışsa Allah da onun ihlasına inanmış ve yaratmasında onun için hakkı tesis etmiştir.Allah onun kulu önceliklidir, onu müjdelemiştir. , dedi ve Allah başka bir isimle kendini yerleştirdi, bu yüzden söylediğine inandı.Onlar takva sahipleridir, bu hükümde başarılı olanlardır.

Söz olmasaydı kul inanmaz, şefaat olmasaydı fert ortaya çıkmazdı.

O da, geldiğine göre onunla birlikte geldi; çünkü işlerde hüküm, iftira ve övgü ondadır.

Bazılarının dediğine istinaden ve kasten ise, o halde niyet kuralıdır.

Ve bir karışım dışında “el-Avfak” demedi *** Hakkın önce ve sonra tanımının cehaleti

Doğruluk, haber ve onun hakiki yeri ile ilgilidir ve delil sahiplerinin veya ayet ve mucizelerin iddiasının doğruluğuna delil verdiklerine inanan alimlerin bir sıfatı değildir. Delil olarak bu onun değildir. hüküm.İhbar eden dönerse dönmez.İki adam arasındaki fark budur ve bu konu var olan en zor meselelerden biridir.Hukuk hükümleri kopya ve tasdik yoluyla girilen ilahi haberlerdir.Hüküm Muhabir tasdik ettiği müddetçe onu takip eder ve tesis eder ve muhbir tasdik ettiği müddetçe onu yükseltir ve hakikat bunda başlangıç ile vasıflanmamıştır.O, bazı mezheplere hükümlerin neshedilmesini inkar ettirmiştir.Doğru kişiye gelince, ilk rivayette yalan söylemedi, sadece delilini bildirdi ve kaldırılmasını bildirdi ve her iki durumda da doğrudur ve çelişki yoktur ve raporun doğruluğu iki niteliğin hükmü için mümkün olduğundan, Hak ile batılı haber olana göre değil, haber olana göre görerek, biz de delili bildirenin doğruluğunu söyleyen ile imanını doğru söyleyeni iman için ayırt ettik. benzerlik kabul etmeyen nurumu indirdi ve delilin sahibi, ayıplı delilinde kendisine müdahale etmekten kendini koruyamadı, bu yüzden bu gelir onu nazar yerine iade etti, biz de onu teşhir ettik. İman hakkında, çünkü iman yok olmayı kabul etmez, çünkü o, her nefsi kazandığıyla gözetleyen ilahi bir nurdur. O, şeyleri delillerle bilir, fakat onları kendisi bilir ve kâmil insan kendi suretinde yaratılmıştır. , bu yüzden ona Tanrı'da bir nur ve vahiy inancını öğretti.

“ Geldi” ve bu evde hizmetçi, gerçek onunla konuşunca sustu.

Hak, O'nunla devamlı konuşur, çünkü kul bütün hareket, sükûnet, ayakta ve oturma hallerinde suskun ve dikkatlidir, çünkü Hak kelamına işitme bahşedilen kul, Hakk'ın emrini yaratılışla duymaya devam eder. haller ve ilâhlardan müteşekkil olup, ne bu kulun ne de âlemin içindeki teşekkülün varlığından tek bir nefsten mahrum olmadığı için dinlemeye devam etmektedir.Hala susmakta ve onun sözlerine onunla giremez. Kulun konuştuğunu işitirsen, işte bu, onda hakkın oluşumudur ve kul aslı üzerinde susar ve Yüce Allah'ın huzurunda durur.İşitme ancak hakkın formasyonlarına düşer, o halde anla, çünkü bu, ancak şahitlerin başına gelebilecek bilginin özündendir.