İblis dedi ki: "Senin kudretine andolsun ki kulların dışında, içlerinden ihlaslı olanları, yani kendisi için hak yaratmış olanları aldatacağım.

[ Şeytanın onlara yoksulluk vaad etmesi ]

Sonra Allah'a, Şeytan'ın onları Yüce Allah'ın sözleriyle yoksulluğa hazırladığını ve hissetmediği yerden merhameti dilediğini söyledi. çünkü insan, her şeyi kuşatan ismin, karşılık gelen isimleri olmaksızın lütuf olan İlâhi İsmin yaratılışına özgü olmadığını anlar.

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem onlara Rahman Suresini okuduğunda, hiçbirinde Rabbinizin nimetlerinden hangisini yalanlarsınız demedi, ancak cinler: Allah'ın salat ve selamı onun üzerine olsun, ashabından insanlara olsun. Bunun üzerine ashabına dedi ki: Ben bu sûreyi cinlere okudum, onlar onu senden daha iyi dinlediler, o da hadisi zikretti.

æíÞæá Çááå ÚÒ æÌá ÂãÑÇ æÅöÐÇ ÞõÑöÆó ÇáúÞõÑúÂäõ ÝóÇÓúÊóãöÚõæÇ áóåõ æÃóäúÕöÊõæÇ æÃÎÈÑ Úä ÇáÌä ÝÞÇá æÅöÐú ÕóÑóÝúäÇ Åöáóíúßó äóÝóÑÇð ãä ÇáúÌöäøö íóÓúÊóãöÚõæäó ÇáúÞõÑúÂäó ÝóáóãøóÇ ÍóÖóÑõæåõ ÞÇáõæÇ ÃóäúÕöÊõæÇ ÝóáóãøóÇ ÞõÖöíó æóáøóæúÇ Åöáìþ Þóæúãöåöãú ãõäúÐöÑöíäó ÞÇáõæÇ íÇ ÞóæúãóäÇ ÅöäøóÇ ÓóãöÚúäÇ ßöÊÇÈÇð ÃõäúÒöáó ãä ÈóÚúÏö ãõæÓìþ ãõÕóÏøöÞÇð áöãÇ Èóíúäó íóÏóíúåö íóåúÏöí Hakka ve dosdoğru bir yola ey kavmimiz, Allah'ın davetçisine icabet edin ve O'na iman edin. O sizi günahlarınızı bağışlar ve size mükâfatını verir. Onlarda mü'minlerden eser yoktur. ßÝÇÑ ÇáÅäÓ Þæá ãËá Þæá ÅÈáíÓ æåæ Þæáå ÈöãÇ ÃóÛúæóíúÊóäöí áóÃõÒóíøöäóäøó áóåõãú Ýí ÇáúÃóÑúÖö æáóÃõÛúæöíóäøóåõãú ÃóÌúãóÚöíäó ÅöáøóÇ ÚöÈÇÏóßó ãöäúåõãõ ÇáúãõÎúáóÕöíäó áãÇ ÞÇá Çááå áå Åöäøó ÚöÈÇÏöí áóíúÓó áóßó Úóáóíúåöãú ÓõáúØÇäñ ÝÞØÚ íÃÓå ãäåã Ãä íßæä áå Úáíåã ÓáØÇä æÍßã Ýíåã Ýåã ÇáãÚÕæãæä æÇáãÍÝæÙæä Ýí ÇáÈÇØä æÝí ÇáÙÇåÑ ãä ÇáæÞæÚ Úä intent to infringe Tanrı, yanılmaz olanla korunmuş olanın düşünceleri, ilahi ya da kraliyet ya da psikolojik arasındadır ve yanılmaz olanda bunun işareti, görevi yerine getirmekte, yapmak ve bırakmak arasında tereddüt etmemesidir ve ne olduğu arasında bir tereddüt bulmasıdır. Ne tavsiye edilir, ne nefret edilir, ne de terke mecburiyet bırakmakta tereddüt etmez, çünkü bu ikisinde tereddüt şeytanın fikrindendir.O, yanılmaz olduğunu bilerek bu alameti kendinde buldu ve şöyle dedi: Beni aldattığın şey, sözlerinden getirdiği ziynet ve onların vaadinden dolayı onları baştan çıkarmayacaksın. O'nun sözüydü ve ayet edebileceklerinizi kışkırtın, sonra ey veli, bu ismin cinler, müminler ve kafirler üzerindeki hükmünü bir düşünün. solmayan melek mi?" O da ona inandı, yalan oldu ve yalanı, sadece ben ondan daha hayırlıyım demesiydi. Sonra, "Beni sen yarattın" dedi. Böylece cehaletle yalanı birleştirdi, çünkü ne Allah'ta ne de onun yetiştirilmesinde ondan daha iyi bir şey yoktur ve direkler arasında bir fark vardır ve bunlar arasında gerçeklerde bir üstünlük yoktur.

İsimlerin yumuşaklığı malum *** ve lütfu yaratılışta bellidir.

O naziktir, yani bizim gözümüze görünen *** ve öz-iyiliği nasıl algılıyor?

Bize olan iyilik, O'nun ve bizlerin bir özelliğidir.

[ Ateşli ruhun görüntüsü insanlar tarafından bilinmiyor ]

O halde bilin ki, cisim suretindeki ateşli ruhların oranı, gözün şahit olduğu suretlerdeki ilahî tecellîye insan bedeninden en yakın olanıdır ve bu neşriyatın yakınlığı, nezakette en uzak olandan daha kuvvetlidir. Onu doğruluktan mahrum bırakan ve asil ruhlara haber veren şeyler.Fakat medya cinlerden geliyorsa, ona güvenmeyiz çünkü o ırkçıdır ve her ırkçı varlık, imkansızlığı da kökeni gibi kabul eder ve ondan var olanı da dolayımsız doğa dönüşümü kabul etmez.Bu nedenle haberleri yalan içermez, çünkü nezaketi onu ben onun suretinden habersiz olana kadar gizledi.Deseydim, kraliyet ruhları