Her şey Allah'ın sevdiği kula aittir ve Allah katında sevgili kuldan başka bir şey yoktur, çünkü Allah kendinde âlemlere kafidir, dolayısıyla O'nun bereketi ve manası yoktur.

(Mandassah ve Mecali) Sevgilinin hakkı için kendini suçladığı âşığın tasviri

Çünkü âşık, sevdiğinin kendisine yüklediği haklardan aciz olduğunu görür ve sevdiğinin sevgisini anlamanın yolunu bilmez ve bildiği kadarını yapmaya çalışır. sonra kendi kendine der ki: "Eğer sevginde dürüst olsaydın, sana bütün arzularını açardı, çünkü sen görev evindesin ve orası dar bir evdir." Ve içindeki sevgilinin sevgisi bellidir. âhiretten farklı olarak, çünkü sen onda gözün sahnesisin, çünkü hepsi aşktır, bu yüzden orada bir günah yoktur.Bu yüzden burada âşık, sevgilisinin, âşığın hakkı için kendini suçlar.Allah kendini şöyle tarif etmiştir: Çünkü âşığın, sevmediğini onun için yapmaması âşığın hakkı olduğu için mü'min kula karşı sevgisinin hakkında tereddüt etmesi, sevgilinin ise ölümden ve haktan nefret etmesidir. Kusurun anlamı budur ve yukarıdaki bilgiden dolayı ölmesi gerekir, fakat kul, aşıkların aksine, karşılaşmada sahip olduğu hayırlardan habersiz olduğundan, çünkü onlar ölümü teselli için değil, kavuşmak için severler. Bu, âşığın sevgisinin kıymetinin, taşlaşmanın mevcudiyeti ve hoşa gideni öfkeden ayırt etme dışında bilindiği bir durumda olur ve bu, görev evinden başka bir yerde yoktur. Tanrıyı sevmek O da bu gerçeğin içindedir ve herkese ölümü hükmetmiştir ve ayırt etmek isteyen bu mezhebin amacı, efendisine olan sevgisinin diğer mezheplere göre derecesini bilmek için taşlaşmanın ondan doğmamasıdır. O dilerse, bilhassa onu ayırt eder ve özellikle seçer ve onun sözlerinden de anlayan, “Dilerse” bu ve benzerleri suça tâbidir, ne irade ne de bilgi, çünkü hüküm onlarındır. Allah'ın ilmi soyulur, bu yüzden ayaklarımız onu öne çıkarır ve kulların haklarına sahip olduğu faydadan dolayıdır.

(Mandassah ve Majali) âşığı, âşığın ani oluşunun yarattığı şaşkınlığın şaşkınlığını yaşamak olarak tanımlar.

Ve saldırı ile ifade edilir ve bu kitapta ona bir sûre gelir ve hak, kulların kalplerini ona çağırıp onlara helâl yolu yazdığı zaman ve bu onlara mana ile bilindiği zaman, böylece onlar Onu tanıdılar ve onlara nimetlerle sevdirdiler, bu yüzden onu sevdiler.Böylece onu alametten tanıdılar ve bu ani tecelli karşısında hayretler içinde kaldılar ve O'nun sevdikleri ve arandıklarına dair nefslerindeki işareti bildikleri için sevindiler. İşler hikmet mertebesine göre düzenlenmiştir, bu yüzden onun hükmünün takibi yoktur, çünkü her durumda yapması gerekeni, olması gerektiği gibi yapmaktadır. Eğer hikmet düzeni ona cevap verirse, o zaman bu ölçü şaşkınlık denir.

Haberde, Allah'ın sevdiği ve Allah'ın nefret ettiği iki kişinin Allah'tan bir ihtiyaç dilediği, bunun üzerine Allah, krala, nefret edenin ihtiyacını hızla yerine getirdiğini, böylece sorusundan uzaklaşması için bildirildiği bildirildi. çünkü ondan nefret ediyor ve sesinden nefret ediyor ve krala diyor ki, "Filancanın ihtiyacını kes, çünkü sesini ve sorusunu duymayı seviyorum, çünkü onu seviyorum."

Bu, kin duymadan ihtiyacın giderilmesidir ve bu ihtiyacın sevgi ve özenle giderilmesi değildir.O'nun dilediği ve sevinci, Aziz ve Hakim'in şanı yücedir.

(Platform ve Magli) Sıfat Ezberledikten sonra sınırları aştığı sevgilisi

Bu, Bedir ehlinin sevdiklerine mahsustur, çünkü onlar ezberledikten sonra haddi aşan kimselerdir, bu yüzden onlara dedi ki: "Dilediğinizi yapın, çünkü ben sizi bağışladım.

Buyurdu ki: "Kul bir günah işledi, sonra günahı bağışlayan ve günahı ortadan kaldıran bir Rabbi olduğunu bildi ve dördüncüsünde veya üçüncüsünde dilediğini yap, çünkü ben seni bağışladım. ”

O da ona izin verdi ve onu bu dünyadaki taşlıktan kurtardı, çünkü Allah ahlaksızlığı emretmedi, Allah da bunun sahibine isyan etmedi.