Zâtını bilme arayışıyla veya birbiriyle çelişen iki delilin bir araya gelmesiyle, onları şaşkınlık içinde bıraktı.

[ Hira ehli hakiki ilim sahibidir. ]

El-Hira ehli, bu delilleri inceleyip en ince ayrıntısına kadar araştıranlardır, ta ki bir peygamberin veya dostun acizliğine ve şaşkınlığına bakmak onları O'na götürene kadar.

Allah'ın selamı ve bereketi onun üzerine olsun, "Ey Allah'ım, benim şaşkınlığımı artır" dedi.

Çünkü hak, onun bilgisini ne kadar artırırsa, bilhassa vahiy ehlinin bu ilim, şaşkınlığını o kadar artırır.

Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) kendisine vahyettiğinden dolayı Yaratıcısını övmek için çaba sarf ettikten sonra, kendini övdüğün için seni takdir edemem buyurdu.

Ebu Bekir es-Sıddık, Allah ondan razı olsun, bu konuda dedi ve adamlarından biri algıyı algılayamamıştı, yani, eğer bunu bilmeyen biri olduğunu bilseydiniz, bu Yüce Allah'ın bilgisidir. Bununla ilgili olarak, Tanrı'nın kendisi sizi uyarır ve

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Allah'ın zatını tefekkür etmeyi yasakladı.

Madem O'nun benzeri yoktur, nasıl olur da kendi bilgisine ulaşabilir, Cenâb-ı Hak kendi birliğini bilmeyi emretti, o halde bilin ki Allah'tan başka ilah yoktur.Hukuk olarak Allah'ı Allah'tan başka kimse bilemez.

[ İlâhi İlmin Yolları: Akıl, Tebliğ ve Vahiy ]

Kesin aklî deliller, onun, sezgi ehline ve vahiy ehline göre bir tek İlah olduğunu, O'ndan başka ilah olmadığını ortaya koydu.Sonra O'nun tevhidinin bu aklî delilinden ve O'nun varlığının lüzumlu aklî bilgisinden sonra ve gördük ki, Cenab-ı Hakk'ın elçisi, peygamberi ve koruyucusu olan insanlar, onları aklî delillere sevk etme yolunda Allah'ın sıfatlarının bilgisi meseleleriyle geldiler ve peygamberlik sözlerinin ve ilâhî haberlerin sıhhatiyle geldiler. yol ehli, haberlerin doğruluğunu tasdik ederek, düşüncelerinin kendilerine ulaştığı yerde duran âlimlerden kendilerini ayırdıkları bir meseleyi onlardan elde etmek için bu mânâları aradılar. Böylece bu mezhep, kalblerin temizliği ve düşünce kirinden arındırılması için yasal geri çekilmeler ve zikirlerle bunu başarmaya çalıştı. Allah, bazı kelamcıların ispat ettikleri ve şahit olarak reddettikleri meselelerde yaptıkları gibi, mümkün olanın gerçekleşmesi için gerekli olduğu gibi, o sıfat üzerinde hüküm vermesine gerek kalmaması için, orada bulunmadan ve utanarak. Zira aynı hak, bir sıfatta mümkün olanla buluşmalıdır, çünkü mümkün olanı kendi varlığı ile karakterize eden her sıfat, onun tasvir ettiği şeyin ortadan kalkmasıyla ortadan kalkar veya anlam ve anlam sıfatları olarak mümkün olanın hayatta kalmasıyla birlikte ortadan kalkar. birincisi nefsin sıfatlarıdır. Kendisi için ve kendisi için var olması gerekeni kabul etmez, olan ve olmayanı kabul etmez. Öyleyse onun tasviri, o tasvirin hakikati bakımından geçersiz ise, orada Söze iştirakten başka bir şey kalmamıştır, çünkü hududa ve hakikate iştirak hükümsüz kılındığı için, hak sıfatı ile kul sıfatını tek bir sınır olarak birleştirmez ve onu kovdular. bir tanık ve bir gaip, bu nedenle, bilginin isnat edilmesi için, bilginin sınırı ve gerçekliği yoluyla bir bilim adamı olduğunu olası olayda söylediğimize göre onun bir bilim adamı olduğunu Tanrı'da söylemedik. Eski bilginin gözü, güncel bilginin gözü olsa bile, onları bir sübjektif terimde bir araya getirmek, yani iki bilimi kastediyorum ve onun için imkansız olan imkansız. onun için kendisi açısından, biz ise meseleyi tam tersini bulduk.

[ İlâhî bilginin elde edilmesinde tasavvufun vasıtaları ]

Böylece bu fırka, hak tarafından bildirilen ilâhî haberlerden bir şeyler elde etmeye çalıştı ve onların kalplerini Kur'an zikri ve zikriyle cilalamaya, mümkün olana bakmaktan yeri boşaltmaya, zahiri saflık ile dikkat ve müşahede etmeye devam etti. Ayıplardan bakmayı yasakladığı şeylere göz yummaktan şer'î sınırlar içinde durmak ve başka şeylerde onu, kendisine akıl ve kavrayış veren, işitmesini, dilini, elini, bacağı, midesi, avret yeri, kalbi ve bu yedisinden başka zahirinde ne varsa kalp de sekizincisidir.O, peygamberlerin ve Allah ehlinin kendisine öğrettiklerini, akılların ne olduğunu bilmiyordu. Allah, bu kalbin sahibine bu kapıyı açarsa, ilahî aşkınlığı elde eder, hükmü neye göre ona bu tecellîyi verir ve ondan Allah'a daha önce sahip olmadığı bir şeyi isnat eder. Cenab-ı Hakk'a isnat etmeye cüret etti ve tarif etmedi, ancak ilahi haberin getirdiği kadardır, bu yüzden onu gelenekle alır ve şimdi bunu uygun bir ifşa olarak alır.