Bunun mükâfatının ne olduğunu sormuş, O'nu bulmakta kendini hayırlara vesile kılmayarak, "Bana kulluk et ve beni hamd ile tesbih et" buyurdu. imkanlardan yaratmış ve ona ücretini ödemiş, ancak kendisi için bulduğunun ücretini ödemeyen bazı kişiler hariç, bu yüzden işçiyi talep etmek zorundaydı ve adil yargı hükmetmek zorundaydı. üzerinde anlaşılan ücreti ödemekle yükümlüdür ve işin kendisi gerektirdiği için bu kiralama kuralı her ihtimal için geçerlidir.Bu nedenle işçinin ücretini bağışlaması ve bırakması o işin değerini ortadan kaldırmaz, işçinin ücretini alıp almadığına ve başlangıçta olup olmadığına bakmaksızın bu işin değeri şöyle ve böyle söylenir.İşçi bunu takdir eder, çünkü işin görüntüsü ödülün değerini korur ve Tanrı bunun hakkında bilgi vermiştir. bu hakların kendisinde olduğunu, nasıl olmasın, ve hikmet sahibi olduğunu, her şeyi derecelerine göre tanzim ettiğini, sıfatı imandır, yüce ve vefalıdır, o halde imana yardım edilmelidir. Bu, mü'min dışında görünmez ve mü'min, imanla bölünmez, bunu bilin. Mümin olmayan müstesna, rüsvaydır, çünkü iman, onun hükmüdür ki, her yere yayılır ve münhasır değildir. Eğer kişide gözü yoksa, Allah'a karşı onu desteklemesi gerekmez. müminin üzerine zahiri hüküm şeklinde görünür ki bu, kâfirin ona karşı bir zaferi değildir ve bu, ancak hasmın ayakta kalması dışında bir zafer değildir, bu yüzden onu delil ile yener. yani mükâfat rahmettir, bu yüzden onu kendisine bir mükâfat ve yaptığı kötülüklerden sonra tövbe edene ve işini düzeltene farz kılmıştır. Kim ona zulm eder, hak ettiği cezadan dolayı onu cezalandırmaz ve düzeltirse, onun mükâfatı Allah katındadır ve onun mükâfatı, suçundan tazmin edene ait olmalıdır, öyleyse bu mükâfatı onun üzerine Allah öder. Bu, işçi nedeniyledir ve mesajların teslimi, gönderici adına bir eylemdir, çünkü gönderen, mesajını kendisine gönderene gerçekleştirmek için onu kullanmıştır, bu yüzden gönderen yaptığı için ona ödeme yapmalıdır. ödemesi gerekene kadar onu kullanmayın. Kimin ücreti... Eğer benim ücretim yalnızca Allah için ise, onları kullananlara mükâfatın hak olduğunu söylediler ve bunu ancak O'nun emri üzerine söylemediler, çünkü o, her Resul'e dedi ki: "Benden ne dilersem onu söyle." mükâfatını Allah'a vermekte kendisinden önceki elçilerin hükmüne boyun eğdi, bu yüzden hak ona, mesajının mükâfatını ümmetinden almasını, yani akrabalık mükâfatını almasını emretti. dedi ki, ona de ki: Ben senden bir ücret istemiyorum, yani sana getirdiğim şeyi tebliğ etmek için, kurbanda yapmam gerekenlerden başka, Allah onlara haber verme mükâfatını farz kıldı. Allah'ın salatı ve selâmı onun ve ailesinin üzerine olsun, onun hısımlığını sevmek zorunda kaldılar ve bunu aşkta sebat olan sevgi adına yaptı.Sonra ona denildi: Bundan sonra, Bir elçinin ümmetine söylediklerini emretmek için: De ki: "Sizden ne bir ücret istediysem, o sizin içindir. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem ona lâyık olduğu için şefkatin fazileti şefkat ehline geri döner. Allah'ın selamı ve bereketi onun üzerine olsun, mükafat Allah'tan başkasına olsun, ancak akrabalar onların arasındadır ve bu nedenle akrabalık geldi ve akrabalık yoluyla gelmedi, çünkü Akil arasında terim bakımından bir fark yoktur. Akraba akrabalık ve Ali, Resulullah'ın kuzenleri oldukları için, soyda Allah'ın salat ve selamı onun üzerine olsun.Bu nedenle, akrabalığı ve akrabalığı birleştirdi, bu yüzden onun akrabalığı tarafından sevildik. Allah onu kutsasın ve ona esenlik versin, onların akrabaları ve onlar müminlerdir.Bu yüzden Ömer, Allah ondan râzı olsun, kimin en yakın akrabası olduğunu ayır.

Ve en yakın akraba ve o bir Arap, Kur'an onun dilinde nazil oldu, yoksa onların dilinde ve terminolojisinde hiçbir fark yoktur, Ömer'in akrabalık ve akrabalık arasında ne fark yarattığına bakın. Kuran'da, Yüce Allah'ın ganimetler içinde beşte biri Allah'a, Resul'e ve akraba olana vardır ve onlar, ancak müminlerdir, buyuruyor. bunda veya mirasta hiçbir payı yok

Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Mekke'ye girdiği gün “Akil bize ev bırakmadı” buyurmuştur.

Çünkü Ali'nin imanı ve Akîl'in kâfirliği sebebiyle babasına Ali'siz miras bırakan ve Yüce Allah şöyle buyurmuştur: "Allah'a ve ahiret gününe inanan bir kavmin, Allah'a ve Resûlüne karşı gelenlere sevgi ve şefkat gösterseler de, bulamazsınız. babaları ve kardeşleriydi.