Ne verildiyse, o minnet onu eksiklerini yapmaya mecbur eder ki, yapsa kendisine verilenle sonuçlanacaktı.Bu, yoldaki akli dengenin sınırıdır ve neyin ne olduğu konusunda ihtilafa düştük. Akıl, veli onu ifşa ve fetih yolundan alırsa, onun delili ile ona açılıp açılmadığını algılayabilir, bu yüzden onun kendisinde açabileceği ve onun için açmayabileceği sonucuna vardık. Kanıt ve tadına baktık ve bazıları arkadaşımız Şeyh İmam Ebu Abdullah El-Kettani'nin Fez şehrine gittiler, delilin kendisine hiç düşünmeden açılması gerektiğini söylediğini duydum ve onun manası ile bağlantısını görüyor, bu yüzden ben Allah'ın kendisine böyle bir ilimde ancak bu kadarını açmadığını biliyordu.Gözlerinden, açığa vurmaktan değil, çünkü Allah hakkında kendisine, "İşte bu benim yaptığımdır" dediğini söylemedi. Bu meselenin ehlinden bu adam, bizim gittiklerimizi anlamış ve aklî delilini bilmediğinden, gördüğünü herkese anlatmış ve ona anlatırken doğru söylemiş ve bu şekilde asla yanılmamıştır. Ancak bu, eğer harflerin veya resimlerin bir vahyi ise ve ya vahyedilenin anlaşılması açısından olur. Hukuki denge şudur ki, Allah size başkalarından değil de İlâhi ilimlerden bilgi veriyorsa, başkalarını bu özel terazide dikkate almıyoruz, bu yüzden biz de kanunun farkındaysak kanuna bakıyoruz. Evet derlerse, bildiklerinizle ve size söylenenlerle tartın ve bu konuda o Peygamber'in varisi olduğunuzu bilin veya bakın, Kur'an buna işaret ediyor mu? Cüneyd: Bilakis, insanların bir kitaptan veya herhangi bir peygamberin dilindeki bir sünnetten nazil olan kanunda tek bir prensipte birleşmelerini talep ettikleri şey, Adem'den (aleyhisselâm) Muhammed'e idi. Çünkü velilere vahyedilirken ve ilahi tanımda atıfta bulunduğumuz birçok şey akıl tarafından kabul edilmez ve onlar tarafından atılmaz.Ya da Hz. çünkü veliler onlar için şeriat hükümlerine göre hareket etselerdi, o ilahî mevcudiyetten, peygamberler tarafından kabul edilen o ilahî meselelerin ayrıntılarından onlara ilahi cömertliğin iç çekişleri ifşa olunacaktı. , Allah'ın dilediği gibi selâm onun üzerine olsun. Eğer bu veli onu küfre getirirse, onu inkâr eden de Peygamber getirirse ona iman etmiş olur.O halde bu kişinin idrakiyle ne kör olur ve onun için en ufak bir şey ona 'Eğer söylediğin şey doğruysa' demesidir. Doğru, sen bununla meşguldün veya sana vahyolundu, o zaman onun yorumu şöyle şöyledir.Peygamber rivayetinde buna benzer bir şey zikredilmiştir, çünkü bu bir nübüvvet şartı olmadığı gibi, kanun koyucu tarafından da istenmez. ne kitapta ne sünnette.

Tanrı'nın Adem'i kendi suretinde yarattığını söylemesi

Cömertlik, teraziye girmiş, böylece O'nun sureti, Yüce, Yüce, Zât ve Amel ile dengelenmiştir ve tartılanın hakikatinde ağırlığın ortak olmasına gerek yoktur. Yaratılışına yön veren ve onda tesirini gösteren ilahî isimlerdir ve nasıl ki demir tava altını bir sınır, hakikat, göz şekli bakımından dengelemediyse kul da öyledir ve eğer Allah onu kendi suretinde yaratmışsa, Kendisi için bir sınır olmadığı ve insan nefsi ile sınırlı olduğu için, ne biçimsel ne de Sözlü ve her mahluk bu sınırda olduğu için onunla bir sınırda veya gerçeklikte karşılaşmaz ve insan bunların en eksiksizi ve en eksiksizidir. O, insanın yaratılışını bir surette topladı ve teraziyi koydu ve size onu zulüm ve kayıp olmadan kurmanızı emretti ve size anlattıklarımın dışında hiçbir ikamet yeri yoktur. Yaratan Allah ve sen yaratılmış kulsun. Onunla onun ilminin bir resmini yapın, kendisinin resmi değil ve siz yaratıcınızın eserisiniz, bu yüzden resminiz onun sizi bilgisinin resmiyle aynı ve her yaratık da öyle ve eğer durum böyle değilse ve O, Zeyd'le hayatı birleştirdiği gibi bir hudut ve hakikatte birleşmiştiniz, ya ilah olurdunuz ya da bir birlik sizi birleştirinceye kadar onun dolgu maddesi olurdu ve mesele başka türlü, öyleyse bilin ki, nefsiniz tartarsınız, Rabbiniz katında nefsiniz, ve kendinden utanma ve bil ki sen bir demir gong ağırlığısın