Söz dünyası yani kimlik gerçekte varlıkların en büyüğüydü ve aynı şekilde insan da nefsin son hedefi ve cinste ilahi sözlerdir.İnsan, dünyada var olan her şeyin gücüdür, onun her mertebesi vardır. sureti seçti, böylece isimleri olan ilahi gerçekleri ve dünyanın gerçeklerini birleştirdi, çünkü o bir başkadır.Onunla birlikte tüm dünyanın saflarının gücü vardır, yani insanda görünen şey Ne dünyanın bir kısmında ne de her isimde ilahî hakikatlerin bir ismi vardır, çünkü bir isim diğerine onun ayırt ediciliğini vereni verir, dolayısıyla insan varlıkların en eksiksizidir ve en eksiksiz varlıktır. vav harflerin en eksiksizidir. insandan başka sadece insan yaratılmıştır, çünkü o yaratılmıştır ve doğrudur. o halde, kâmil insan, gerçekte onunla yaratılan haktır, yani onun sayesinde mahluk, dünyadır ve o çünkü son, kendinden önceki yaratılışın gerektirdiği şeydir.Onun ortaya çıkmasının sebeplerinden biri, onun mükemmel insan olmasıdır, ama biz tam olanını söyledik, çünkü kişinin adı verilen kişiye verilebilir. Zeyd'de onun bir insan olduğunu ve Amr'da onun bir insan olduğunu söylediğiniz gibi, resimde ona benzetiliyor, Zeyd'in içinde ilâhî hakikatler olsa bile. Ve o zaman Amr'da görünen şey, aslında insan suretinde bir hayvandı, çünkü küre dönüşünde astronomiye benziyordu ve küreden astronominin mükemmelliği nerede? waw ile biter

[ Nefesin nefesinin nefesin iç kısmından başka bir şey olmadığını ]

O zaman bil ki, nefesin nefesi nefesin iç kısmından başka bir şey değildi, böylece ruh zahir oldu ve o harflerin ve kelimelerin nesnesi oldu, yani dışsal, içselden fazla bir şey değildi, yani ruh zahir oldu. aynı ve çıkışların ruhtaki harfleri tanımlamaya istekli olması, Rahmân'ın ruhunda sabitlenmiş dünya nesnelerinin hazırlanması, böylece görünen dünyadaki hazırlayıcı yargının gözü ruhta belirdi. Cenab-ı Hak, Peygamberine, Allah'ın salat ve selamı üzerine olsun buyurdu ve atarken sen atmadın, Allah attı ve sakin ruha dedi ki: “Rabbine razı olarak dön, dedi. Allah'ı hoşnut eden ilim, böylece kulları arasına girdi ve kendi arzularını ilah edinen ve O'nun cennetine, yani O'nun koruması ve örtüsüne giren bir başkasına ne nisbet edildi ne de ona bağlandı. Böylece bu nefs onunla örtülmüştür, bu yüzden zahiri zahirdir ve onda görünmemiştir. "Göklerim nefsin resmî beden için makamıdır, çünkü o bir örtüdür. O halde cisme şehadet edilir ve hüküm ruh içindir, öyleyse zahir haktır, hüküm ruh içindir ve zahir hakikatteki farkı gösteren de dünyanın hazırlığıdır.” güçlü bir anlamdır. onu ve cennetime gir ve onu kendine ekle

Böylece Rab ve Rahmân birbirine bağlıdır *** Varlığı O'nun değil, O'nun esnetmesi

Medeniyet hakkında söyledikleri dışında böyle bir şey ne gördüm ne duydum

Ve iki ay, Ebu Bekir ve Ömer'i, güneşi ve ayı istiyor ve Allah seni ve yaptıklarınızı yarattı, bu yüzden Ebu Bekir'in inkar ettiği gibi zamir tarafından doğrulanır ve yaratılış fiili tarafından reddedilir. "İmran" demeleri olan çift zamirle tasdik edilmiş bir isim sahibi olmak, hikmetini onda saklayana hamdolsun ki o da, bilen okçu gibi bilmeyen, her şeyi bilen Varlık'ta zuhur etti. Fırlatır, çünkü harfler ruhtan başka bir şey değildir, ne de ruhun gözüdür ve kelime harflerden başka bir şey değildir ve harflerin gözü değildir.

Ve çoğul, kendisi için var olmayan bir durumdur*** ve tekil için değil, kontrolü vardır.

( geldi )

Ve bilin ki Allah, "De ki: "De ki: "Allah'a dua edin veya Rahmân'a dua edin, her ne dua ederseniz, güzel isimler O'nundur. Allah'ın güzel isimlerini Rahmân için olduğu gibi kıldı. kesin bir isimdir, yani ismin ruhta bir anlamı ve bir sureti vardır, bu yüzden ismin manasında ve isimde Allah'ın ruhu olduğunu iddia eder. dünyanın göründüğü boşlukta, bu yüzden O'nu sadece isim formuyla çağırmıyoruz ve onun iki formu var, bizim nefesimizin formu ve harflerimizin kompozisyonu ve O'nu çağırdığımız şey bu. Rahman O'nun sözündendir ve onlar kelimelerle lanetlenmiştir ve bu suretlerin arkasında o suretlerin manaları vardır, ruhlar gibi, yani İlâhi isimlerin suretleri