Bunda onların kurtuluşu, onun basiretten olmaması ve Allah'ın ehlinden olmamasıdır. ona göre hüküm verir veya ilahî bir emirden değil.O, bizim Abdülkadir el-Cilî'yi düşündüğümüz gibi emredilmiştir, çünkü bu onun makamıydı ve Allah, dünyada neye hükmedeceğini en iyi bilendir. ve onun gibileri, ya da bunun falanca için olduğunu biliyor ama onun elinde ya da bir başkasının elinde olduğunu anlamadığı için doğadaki bu kıtlığı ve varoluş sevincini geri tuttu, Ve sahibinin kim olduğunu ortaya çıkararak bundan gizlendi.Cevap olarak kurtardı, içgörüden değil.Bu onun elinde ve içgörüden değil.O özelin bir arkadaşı var, bu yüzden hemen bizim bilgimizde ortaya çıktı. eller ve bunun gibi bir şey esirgenmemelidir.İlahi Huzur, bir emirde durmak veya onun için tayin edilmişse, tayinde ve onun içinde dururdu. Allah ehli arasında ihtilaf vardır, çünkü onları tayin eden adamlardandır ki, o tasarruf sahibine, ancak onun eli ile belli bir süre içinde ulaşmazsa, ben onu teslim edinceye kadar hak, onu bana geri verecektir. iki zaman arasında kurtarıcı olarak nitelendirilmeyeceğim, çünkü ben hakikatin hazinesiyim, onun için biriktirdiğim, kendimi ona adadığım ve onun için içimi boşalttığım için.

Çünkü "Kulumun kalbi bana yeter" dedi.

Bu sıfatla onunla rekabet etmesini sevmiyorum, o halde o olmayan bir meseledir, o halde bil ki, ben seni bu meselede büyük bir mesele hakkında uyardım, bu yüzden bir âlimden tasarruf etmedikçe zekât sahih değildir. İlâhî bir emir veya muayyen bir müfessir, bu şeyin başkası için bir haznedar olduğu bilgisinin kendisinden önce gelmediğini nazil etmişse, o zaman teslim edilmişse, O'nda vardır ve bunun dışında sadece zekâtını verir. sıradan insanların zekatı Elli üçüncü bölümün sonu

( Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla )

( İnsanları sadaka olarak ayırmanın faziletine göre, veren ve alan )

[ İnsanlar aldıklarında ve verdiklerinde dörttür ]

Biliniz ki insanlar, verdikleri ve aldıkları bakımından dört sınıfa ayrılırlar: Bir kısım verdiğini övüp, aldığını hor görür, bir kısmı verdiğini hor görür ve aldığını önemser, bir kısmı da verdiğini ve verdiğini hor görür. alır, bir kısmı da verdiğini ve aldığını yüceltir ve bu yüzden bazıları seçer ve onlar şeylerde gerçeğin yüzünü görmeyenlerdir ve bazıları da seçmezler ve onlar eşyada hakikati görenler, zamanın ihtiyacına göre seçilebilirler ve mutlak yoksulluklarını onlara bildirmek için seçilmeyebilirler.Bazılarının ve bazılarının zevkleri, bakışları ve bakışları farklıdır. şartlarına göre tadar.Konuşan ruhun hali, hayvan ruhunun hali gibidir.

[ Yardım projesinin uzatılması ]

O halde bil ki sadaka helaldir, Allah Teala: "O halde ondan ye, zavallılara ve fakirlere yedir" buyurdu. Kalbler, isimlendirilen bir ismin sizin için faydaları vardır, sonra onun yeri hak, yani bedendir ve bu kıssada dedi ki, onlara verdiğimiz şeyler de ondan harcandı ve biz de zikrettik. Bu bölümdeki sadaka, bazı bilginler tarafından değerlendirildiği için, veren ise verdiğini, alıyorsa aldığını takdir eder ve bunu görmek başka bir tat olabilir.

[ İbni Arabi'nin Tasavvuf yolunda tattığı ilk sahne ]

Ve bu yol üzerinde bu bölümden tattığımız ilk sahne, bir zamanlar elimde tiksindirici ve iğrenç bir şeyi, genellikle sıradan bir adamın huzurunda taşıyordum. -falan öne çıktı ve yolda eksiği düştü.İnsanların falan filan gördüğü çarşının ortasında kendini taşımakta zorlandı ve ona elimde olanı anlattılar. Şeyh dedi ki: "Belki kendisi için bir çaba olarak taşımamıştır." Ona dediler ki: "Öyleyse bundan başka ne var?" Şeyh'e selam verdim, selamı geri aldıktan sonra bana dedi ki: Bunu elinizde mi tuttunuz ve bu alçakça ve aşağılık bir meseledir.