" Senin nezaketin "

Ama nezaket görünmezliktir *** Nezaket görünüşte değildir

Ve onunla varlığımın en belirgini *** ve onunla her şey gerçekleşir

Naziklerin kölesi ol *** o bir uzman

Allah'ın dini kolaydır *** ve arzularla zordur

Katılmıyorum Katılmıyorum *** Bu çok iyi

Ve sözlerimi anlayan, meselenin farkındadır.

Bu Mevcud'un sahibine Abdüllatif denir ve onun lütfu ve algıdan gizlenmesi, görünüşünün sertliğidir.Ondan başka bir göz düşmediği ve onsuz bakmadığı zaman, çünkü görme, gören her göz içindir. Onu görenler ve onu tatarak ve izleyerek bilenler dışında ne fayda var, çünkü bunda taklit, tanıkların mahalline düşen şeydir, çünkü ancak o zaman diğerlerinden ayırt edilemezdi, çünkü o, ondan başkası değildi. , öyleyse ondan ayırt edilir, öyleyse gizli olan ve sonra değişen şey

Nezaket bir kural değildir *** orada olmadıkça

Değilim, o halde söyleyin bana, hükmünde ona kim yardım edecek?

Ve kalbinde *** var eğer kederi düşünürsen

Ondan kalplerin üzerine bulutlar gelir ve onun karanlığı

Karışıklık koşarak geldi *** Ey kullarım kaderim zayi oldu

Nerede benim isimlerim ve benim hükmüm *** Nerede benim yasağım, benim emrim nerede?

Beni izle, beni bulacaksın *** kainatın tutsaklarının sırlarında

Benim için gerekli *** bu yüzden sana emrimi veriyorum

Kim Resûl'e itaat ederse, Allah'a itaat etmiş olur

[ İlahi nezaketin akışı ]

O halde, bu ilâhî lütfun akışına, onu etkileyene ve bu yoğunluktaki zahirî hikmetine bir bak, Resûlüne itaatin ona itaat olduğunu nasıl gösterdiğine bak. Gözün şahit olduğu şeye bak, imanın şahit olduğuna bak, artık kim iman gözüyle bakarsa, onun tesirinin kuvvetini, her şeyi Bilen'e, Bilen'e geçinceye ve O'nun bilgisini elde edinceye kadar, yoğunlukta görür. Madde olduğu gibi.Gözünden başka bir şey olmayan ve bir bütün olan ve onun gözünden başka varlıkları olmayan görünmez nesnelerden, kendi kişiliğinin dış görünüşünü kendi başına ayakta tutar.Görüş onu yumuşaklığı ve yumuşaklığıyla algılar, bir kısmı birleşir ve birikir, sonra hak tarafından yaratılmış bir bulut belirir ve sonra ortaya çıkar ve o görünmeyen bir şeydendir. O, diriltti ve bitkilerle toprağı güldürdü ve suladı ve suretinin kendisinden doğduğu o yumuşak sırdan ve gölgeyi yakalamaktan ve onun iyiliğinin yayılmasından başka bir şey yapmadı. Bu yüzden Allah onu ilminin delili olarak kılmıştır.Onun uzamı, hâlden hemen sonra tanımlanır, çünkü o, hareketine şahitlerle şahitlik etmez, bu yüzden onu hareket ettirir ve hareket ettirmez ve onun hareketi de öyledir. Onun sözü olan fi'i, o zaman biz onu kolayca kavradık.Eğer ondan çıkanın gözü hak ise, bir surette ortaya çıktı ki, bir gölge yarattı, isterse onu gösterip onu yakalar. dilerse güneşi ona kılavuz kıldı ve gölgenin çıktığı dış cismin yoğunluğu olan anlamın bütünlüğüne maruz bırakmadı ve ondan başladığı şeye, sonra ona dönüş O döner ve göz birdir. Öyleyse bundan daha güzeli var mıdır? Gözler için, eğer görmezseniz, siz onu ancak anlarsınız. Gölgeyi nasıl uzattığını ve sadece güneşle ve Güneş ışığının m'ye gelişini engelleyen yoğun bir maddeyle nasıl uzattığını göremezsiniz. Bu zatın gölgesi üzerine özel bir bakış açısı ve sonra da kavrayışı uzandı.Onunla bize şöyle hitap etti, ona bakmamız ve onun hakkında söyledikleri.Böylece biz de bakışlarımızı aydınlığa çevirirdik. diye düşündü, ancak bir aletle görüşe tanıklık etmek istedi, aletler bir kısmına diğerinin yerine girse bile, ancak bu, koşulların varsayımları dışında bilinmiyor.