Gezegenlerin, göklerdeki yollar olan yörüngelerinde yüzmelerinde, bilinen bir ölçüye göre, dünyada var olan oranlarda akmalarını, aşılmayacaklarını, böylece hakkın ölçüsünü verirler ve engellerler. onlar için konulmuştur, çünkü hakikatin elindeki teraziyi indirilip kaldırıldığında görürler.Kaldırırken hakkı, dilediğini dengeye koyduğunu görürse, ona hak ettiğini verir. yerleştirme yeridir ve Kuran'da yıldızların O'nun emrine tabi oldukları bahsi geçen boyun eğdirmedir.

[ Vazife sahipleri, ilâhî kelâm ve vazife ile kastedilenlerdir ]

Biliyorsunuz ki, söz ve görevden kastedilenler, hesap verenlerdir, çünkü onlar, diğer tüm mahlûklardan farklı olarak ceza ve mükâfatın ta kendisidirler ve bu, Allah'ın aralarına kapattığı perdeden ve mahlûkattan işlere şâhidlik etmelerindendir. Allah, kendisinden ve diğer mahlûkattan hayırdan başka bir şey görmedi ve Allah'ın doğru olduğunu söyledi. "Allah, en güzel amelin mükâfatını zayi etmez" buyurdu.

Sadakanın Allah'a O'nu görüyormuşuz gibi kulluk etmek olduğuna dair sahih haberde

Peçe üzerinde çalışmaya devam ediyoruz, bu yüzden onun için neyin kurulduğunu görürsek, biz işçiler ne olursak, bizde ondan gelen işi görürüz. Bizde bir mahlûk vardı ve biz onu, O'nun zuhuruna mahkûm olmamızdan dolayı ekledik ve eğer kötü ise, o amel Allah'ın ilâvesiyle bize kattığımız için Allah'ın kelamını ve Allah'ı taklit etmiş oluruz. bize kötülük denen şeyde iyi olanı gösterecek de Allah bizim kötü amellerimizi iyiliğe çevirmiştir.Bütün bunlarda bizden ne geldiyse tek bir düşünce ve cevaba göre bu benzetmededir çünkü hepsi birer Bizde ortaya çıkan amel ve biz şahitler ehliyiz. Bir gezegenin yüzmesine verdiği ağırlıkla O'nun rahmeti ve Allah'ın indiği yerlerden onun için takdir ettiği şeylerdir. Size göre o, Allah'ı inkar edendir, kendisinden ameli görene mümindir ve birincisine Allah'a mümin, fiilin kendisinden kaynaklanan manasını gören kimseye kâfir denir. Bu şahidin bulunmadığı ve gözüne kapatılan perde ile imanın durmasına izin vermeyen ve şahit sahibinin dediği gibi: Mümin dünyadan ayırt edilinceye kadar, onun rahmeti bir bilgi değil, bir gelenektir, çünkü mümin bunu doğru haber aldığı için söyler ve onu düşünen de, delili gelince söyler. Aklı ona mü'min kadar verir, ancak fazladan bir derecesi vardır.Düşünenin bildiği gibi, rivayeti taklit eden de ona inanır ve herkesin bir makamı vardır, ancak bilen ve bilen bilmeyenler eşit değildir.Akit yoktur,çünkü gerekirse delil sahibine veya şahit sahibine geri dönmesi mümkün değildir. Tanrı, var olandan varolanların hiçbirine varıncaya kadar evrendeki her görünür eylemde ihmal edilmemelidir, bu yüzden yine de başkalarını kabul etmesi meselesidir, bu yüzden onu, kanundan başka bir şey olmayan, kendisiyle koyduğu denge ile yargılar. Bu kişiye gelince, kendisi de aklını gözetler, çünkü Allah'ın aklında ve kalbinde ilk bulduğu şey budur ve Yüce Allah, Mekke dışında ne bulursa onu bağışlamıştır. Bundan Allah'ın kendisine yapacağını kabul et, böylece amel ortaya çıkar ve kendi hazırladığı ve hazırladığına göre mükâfat alır ve her şey Allah'tandır ve eğer Allah'ın haram kıldığı şeylerden ise, o zaman yapmaz. enerjinin çabasıyla kendini o fiilin görünüşüne hazırla, eğer o fiil Allah'tan ise, bunun gerçekleşmesi mukadderse, Allah bu kulunu aklından mahrum etti ve ona seçim bahşetmedi ve o fiil uygun görülene kadar onu kör etti. Bu iç cebir sayesinde ortaya çıkarsa, Allah ona aklını geri verir, o da düşünür ve Rabbinden mağfiret diler, yere kapanır, eğilir, döner ve manası budur.