Yaratılış ve sen onları biliyorsun, onlar da onu tanıdılar, bu yüzden onların gözünde O'nu tanımadılar, ama onları tanımlayarak tanıdılar, öyleyse bu, şehid iken kalbi olan veya işiten kimse için bir alâmettir. ve aşk bir zevk bilgisidir ve sadece birimiz âşığız.

Tercümanlar (a.s.m.) şefaat bahsinde onun hakkında, kıyâmet günü kendilerine sorulursa, Allah'ın bugün kendisinden önce gazaplanmayan bir gazapla gazaplandığını söylerlerse, onun hakkında demişlerdir. ondan sonra zulme uğramaz, bu yüzden öfke intikamla sona erer.

Ve

Tanrı'nın duaları ve barışı onun üzerine olsun, sadakanın Rab'bin gazabını söndürdüğünü söyledi

Ve o, sadaka olarak verdiği şeylerde kulunun uzlaştırıcısıdır, bu yüzden kulunun kendisine verdikleriyle gazabını söndürür ve bu çoktur, ama Allah'ın kullarının nazarında bu miktar, buna katmıyoruz. çünkü biz onu sadece tanımıyla tanıyorduk ve bu onun tanımındandır, yaratığın bakış açısından değil, bu yüzden Allah, onu ilim yeri kıldığı için kulunun kalbini bir yuva olarak aldığında, Al-Arfani, teorisyen değil, onu korur ve bir başkasının nesnesi olduğu için onu kıskanır ve kul her şeyi kucaklayandır, bu nedenle Yüce'nin hakikati bu kula çeşitli şekillerde, yani her şey şeklinde görünmelidir, çünkü O, her şeyin ilminin mahallidir, eşyanın ilmin mahalli ancak kalbdir ve hak, kulunun kalbini, Rabbinden başkasının içinde olmayı kıskanır, bu yüzden ona, kendisinin her şeyin sureti ve her şeyin özü, öyle ki her şey kulun kalbini genişletir çünkü her şey haktır ve hakikatten başka hiçbir şey ona uyum sağlayamaz.Hakikat nedir?

Kul, kendisine öğrettiğini iddia ettiği şeydir, çünkü bilseydi, onun hak olduğunu bilirdi, onun hak olduğunu bilmediği zaman, bilmediğini söyledik. Bilakis, mü'minin kalbi, kafir değil dedi, çünkü Allah'ın bilgisi, aklî düşünceye göre değil, ancak onun tanımına göredir ve sadece mümin onun Yüce Allah tanımını kabul eder. kabul edin, üç meseleden birine bakan odur, ya tanımda belirtileni hakikate havale eder, yani burada atıf yapanlar kategorilere ayrılır, bazıları şeriatı karalayanlardır. hidayet yolunda bilselerdi, cehaleti dinden sapma ile birleştirirler, mutluluk şansları yoktur ve bir başka grup, elçilerin en çok elçiler olduğunu söylerler. İnsanlar Allah hakkında bilgi sahibidirler, bu yüzden onlar sözde emrin ne olduğuna göre değil, insanların anlayışına göre indiler, çünkü bu imkânsızdır. Başkasına karşı kibar olmak isterse, dinleyenin gözlerinde gördüğü, muhbirin söylediği gibi olmadığı bir hadisi ona söylerse, ona senin yalan söylediğini söylemez de, “Efendim, ama ne var bunda, falan filan resim yalan söylüyor Ve ondan habersizdir, güzel bir ifadeyle, bu tercümanların yaptığı budur ve bir başka bölüm, deyimin insanların anlayacağına indiğini söylemiyor, aksine, bu konuşmadan maksadın falan filan olduğunu söylüyor. Bu dilin anlayışıdır, halk tarafından inanıldığı gibi, dil de bunun kavramıdır diyerek Allah'ı kontrol ediyorlar. Öyle ki bu inançta onu duymayanlarla aynı hükümlerde bulunuyoruz ve bu sözün bu zahir anlamı kavramına atıfta bulunurken mantığın bize verdiği şey üzerinde duruyoruz. Çünkü onlar, bu sözü işitmeyen nefislerin ruhlarını kendilerine hâkim kıldılar ve bir başka kısım, Allah'ın ilmine ve Resulünün ilmine göre biz bu kelimeye inandık dedi. . Onlara açıklamak için ve O bununla geldi, Allah'ın dediği gibi açıkladı, ama bunların babası, bunun bir açıklama olması gerektiğidir ve bunların hepsi Müslümandır. ve O, her şeyle çevrilidir ve bilen O'ndan başka bir şey görmez, çünkü bu her şeyi kuşatan bir durumdur ve nasıl değildir. Ben Allah'ı ondan önce gördüm, çünkü o girene kadar onu görmedi. bu yüzden zorunlu olarak gerçeğin kendisinden önce görür, çünkü o şeyin kökenini görür.

Ondan Hak, varlık olduğu için bütün varlıkların yurdudur ve kulun kalbi, onu kuşattığı için Hakk'ın yurdudur, ancak müminin kalbi başka bir şey değildir.

Kim hakikatin eviyse, o zaman hakikat onun evidir*** öyleyse hakikatin varlığı varlıkların gözüdür.