Anlattıklarımızı açığa vurmak ve şehadet etmek.Kendisine şehadet halinde iken bütün dünyanın Yaratıcısını tesbih ve tesbih ettiğini biliyor veya şahitlik ediyorsa, sıfatları, gözleri, Benlik ve sıfatlar bütün dünyadadır ve Allah ona şahitlik etmiş ve âyetlerini ufuklarda göstermiştir ve bunlar O'ndan ve Kendinden gelenlerdir ve O'nun üzerindedirler, eğer o başkalarından ayrılırsa, O halde dünyadan ayrılan ve kendisi hakikatten ayrılan, hakikatten ayrılan ise mümkün olandan ayrılan ve imkânsıza katılan ve kendi hakikatinden, imkân imkânsızı yakalamayandır. yani Allah'tan başka her şeyden ayrıldığı iddiası saf cehalettir, ancak bu bir şartların aktarımıdır.Cehaletinden dolayı bunu hissetmez, bu yüzden cehaletini dünyanın Tanrı'dan ve Tanrı'nın tecrit edildiğini hayal eder. Bu âyetin devamı olan âyet, onun şu sözüdür: "Allah ile birlikte başka bir ilah edinmeyin. Eğer bu mükemmelliği bilseydi, sözünü bilirdi, öyleyse Allah'a kaçın. “Cehaletten bilgiye kaçıştır, maddenin bir ve aynı olduğu ve onun tasavvur ettiği şeyin, onu ilah edinenle ilahlık ilişkisinden varoluşsal bir mesele olduğu, benim nihilizmin imkansızlığı değildir. mümkün ne mümkün. görev İşte kendisine emrolunan kaçışın anlamı budur, ona ilâhlık isnadında ona kaçmaktır, o halde anla, okunan ikinci uçuşa gelince, Musa'ya selâm olsun. O, sebepleri Allah'ın yarattığını ve onlara uyan ve uymayanları, tabiatına uygun ve uygun olmayan şeyleri dünyada etki kıldığını bildiği zaman senden korktuğum zaman senden kaçtım. hayvanı, bitki ve cansız nesnelerin aksine, acı ve zevkin kabul edildiği bir ruh hâlinde yaratmıştır, çünkü onlar, vahiy ehline göre hayatla vasıflanmış olsalar bile, haz ve acıyı kabul etmeyen bir ruh halindedirler ve Musa, Selam olsun Musa'dan düştü, selam olsun ona, Kıpti'nin öldürülmesinden ne oldu, bu yüzden kaçarak başına gelebilecek kurtuluşa kaçtı, bu yüzden kaçmanın ilahi sebeplerden biri olduğunu gördü. Doğal bir kaçış, çünkü o, sebep korkusunun kendisini kaçmasına neden olduğundan bahsetmişti, ancak ilahi durum hakkında bahsettiğimiz şeyi tanımlayamadı, bu yüzden rasyonel düşünce hakkını yerine getirmedi, çünkü bu onun peygamberliğinden ve bilgisinden önceydi. Onunla, Şuayb adındaki peygamberlerinden biri arasında, ona peygamberlik ve Allah'ın Kıptilere ve İsrailoğullarına kendisine karşı olmaları için hitap ettiği ve gönderdiği hükmü verdi. Onunla, kendisinden korkana ve bu gönderme, başına gelen Allah korkusunun cezası gibi bir şeydi. Konunun gerekçesi ve konunun gerekçesi hakkını yerine getirmedi, yani rasyonel düşünce, bu nedenle, mümkün olan iyiyi veya bir başkasına şerrin mümkün olduğunu ve bunların hepsinin Allah'ın elinde olduğunu, bu yüzden ona Allah'ın mesajını ve hükmünü ve Allah'ın kendisine verdiği tefsir bilgisiyle güvenini getirdi. Ben ona konuştuğunda, asanın kalbinden canlı olarak gördüğümü gösteriyorum, ama Firavun'a gönderen bir ceza olarak dedik ve Yüce Allah'ın kendisine ve kardeşine söylediklerinden dolayı korku onda kaldı. Hani onlar: "Bize söveceğinden veya bize galip geleceğinden korktuk" dediler ve onlara dedi ki: "Onunla yumuşak konuşun, belki bizim şükrümüzü bildiğini unuttuğunu hatırlar, ya da ya da bizi kaçıranların bildiklerinden ve bizden öncekilerin dediklerinin benzerini söyleyenlerin şiddetli zulmünden ve söylediklerinin gerçekleşmesinden korkar ve ondan bilgi istedi. Allah'tan bir rahmet olarak sen onlara, en güzeli ve en güzeli olan sözle, eğer sen kalın, katı bir kalp olsaydın, onlar senden çıkarlardı, onları bağışla, o da kabul etsin. onlar için bağışlansın, o da onlar için bağışlansın. Allah'ın lütufkar olması, şefkatli olması ve eğer bu gerçekleşirse, şüphesiz Allah'tan dilenilmesi emredilmiştir.Bu nedenle alimler, Allah'tan "Belki" kelimesinin vacip olduğunu söylemişler ve Firavun'un hatırlayacağı ve korkacağı umulmuştu. Firavun bunu kendi içinde hatırlamalı ve korkmalıdır, fakat o hükmetmiş olsa bile zahirinde ondan hiçbir şey çıkmamıştır, onun iç tarafında zikir ve korku vardır ve bu yüzden o toplantıda Musa'ya ve kardeşine zulmetmemiştir. otorite ve zulmün sahibidir.

O zaman, yaptıklarından, gerçeği anmaktan ve hakikatten korkmaktan ve başka bir engelden başka hiçbir şey onu engellemedi, bu yüzden başka bir engel yoktu, çünkü Musa'nın, barış onun üzerine olsun, başvuracağı başka bir açık engel varsa, o "Bize galip gelmesinden veya zahiri güçte denklik eksikliğine yenik düşmesinden korktuk da onu tavsiye ettiği şeylerle destekledi" demezdi. en içteki Firavun'un askerleriyle karşılaştığında, Allah'ın izniyle onları bozguna uğrattı ve kendisine takvalı olan ordusunun kendi içinde bozguna uğrayıp aşağılanışını hatırladı ve korktu. Sahibine geçmedi. Doğrusu ona ne verirse, o zaman aslını bilmiyordu, o da bir âlim değil.Geçmişte bu tür şeylerle ilgili konuşmalar evlerden sunuldu.