Yüce Kalemi seyreder ve bu sahneden devletin bilgisini alır ve oradan hilafet mertebesinin başlangıcı ve vekildir ve oradan kayıtlar yazılır ve adın padişahı padişah olur. ve teferruat ortaya çıktı ve meseleyi kendisinin yönettiğini, ayetleri ayırdığını söyledi ve bu da kalemin ilmidir.Bütünlük, teferruat ve teferruat ilmi, altı çizilerek zuhur eder ve o kendisinin gözüdür yani Onun yaratıcısı, Kudretli ve Yüce olanından başka ondan türeyen bir hoca eksikliği yoktur ve yazısı bir kitabedir ve bu nedenle ispatlanmıştır ve silinmeyi kabul etmez. Rahmân'ın iki parmağını bu yüzden bu sahneden kalemleri, levhaları ve katip türlerini ayırt eder ve hüküm ve hüküm ilmini öğretir.Bu sahnenin sağında Heiman dünyasına bakar, Körlükten yaratılan, sonra Arş'ın Rahman'ın katında olduğu gibi, Rabbin adıyla aynı seviyeye gelen körlüğe doğru giden dünyadır.

[ Körlük, iki ayetin ilkidir .]

Ve körlük, alametlerin ilkidir ve ondan yeri kabul etmeyenlerde ve mekandan önce haller, imkânlar ve dereceler ortaya çıktı ve ondan fiziki mânâlar, duyular ve tasavvur imkânları ortaya çıktı ve o da ondandır. Şerefli hakikatin mevcudiyeti, anlamı ve onunla birlikte yaratılmış haktır, Allah'tan başka bütün mevcudiyettedir ve içinde kurulduğu anlamdır ve mümkün olanın nesneleri sabittir ve yerin gerçekliğini ve şartını kabul eder. yer ve derece Mekânın, yerin adı ve dünya âleminden, içinde Allah'ın isimlerinin, belirli fiillerin isimlerinden başkasının bulunmadığı bu körlüğe, bunların dışında hiçbir tesiri yoktur. Yedinci semada bıraktıkları ve ondan ayrılanların görüşünün sahibi olan müridin sahibinin, mirac olmaksızın ondan ince bir şekilde uzandığı hariç, mürit, mürşidine, mürşidine göründü. yörüngedeki gemi ve onu cennette kaybetti, sonra ona zodyakın yörüngesinde göründü, sonra onu da sandalyede ve tahtta kaybetti, sonra ona miktarlar sırasına göre ve karanlık maddede göründü, sonra onu tabiatta kaybetti, sonra ona tablet olarak değil, ruh olarak ruhta göründü, sonra yaratıcı akılda kalem olmasından değil, akıl olmasından göründü. sonra ondan ayrıldı ve onu gözüyle görmedi. Onu bağlar ve bütün dünyaya, manevî, manevî, maddî ve mânevî âleme bakar, böylece kendisinde görünenden ne çıkarması gerektiğini ve onunla olan münasebetini gördüğünü kendi görüşünde bulamaz. sahibi ile birlikte, tasavvur ettiği kadar üstün olamaz ve onunla kıyaslanamaz, çünkü o zaman öyle değildir.

O zaman, Tanrı'dan başka kimsenin olmadığı, ***'den başka bir şey olmadığı ve sonra birimlerin birliğinden başka bir şey olmadığı

Sonra fiillerin isimleriyle ayrıldı ve Esma'tü't-Tenaziah onu aldı, bu yüzden tenzih ve benzetmeyi kabul etmeyen Mevcudiyete gelinceye kadar düşünceli olan arkadaşını gördü. Birincisi, nakledilemeyen ve ancak tadıyla şahit olanın bildiği bir yoldur ve sahibi, bedenine ulaşana kadar tâbi olmadığı için miracına geri döndü, bu yüzden arkadaşıyla toplandı. Kendinden bir âyet ve O'ndan bir şâhid de ona uydu ve o, tâbi idi, bu yüzden Allah'a, deliline göre değil, O'na imanının kendisine şeriat verdiğine göre inandı, böylece yanında buldu ve kalbinde daha önce bulamadığı bir nur vardı, bu yüzden bir bakışta gördü ve ilk yükselişinde müritle birlikte gördüğü her şeyi o ışıkla yerinde ve ayağa kalkmadı mı, aksine yükselişe yükselir. Körlüğe ve nihai hedefe ulaşıncaya kadar asttır ve eşyadaki şeyi görür ve varlığını bir fikir ve bir zihne dönüştüren şeyin varlığının zorunluluğunu görür ve onun yerindedir. Koşullar için ve böyle bir durumda ne dediğimizi gördük

Eğer gökyüzü parçalanırsa *** bir gerçek hayal ettim

Onun için kimde varsa, yıldızlar kaybolurken

Sakhr Siirt'in Bankadarha *** dağlarına soruyor

Onu çalıştırmaya bakıyorum *** cehennem çukuru ateşi

Fiyatı sobası *** Bir komisyon belirlendi

Etrafa saçılmış mezarından bir grup içeri girer.

Ona ne istediğini söyledim *** Canavarların sürüldüğünü söyledi

Ve kendimi *** olarak görüyorsan teslim oldum ve erteledim