Siz, bana itaat eden ve tabularımdan kaçınan şerefli beylersiniz, o halde ihtiyaçlarınızı bana yükseltin, ben de onları sizin için lütuf ve lütuf ile yerine getireyim. Ne ümidimiz ne de arzumuzdu, fakat Sana olan ihtiyacımız, asla ve asla Asil Yüzüne bakman ve kendinden hoşnut olmandır.Sonra onlara diyor ki, Yüceler Yücesi, Cömert Hükümdar'ın Sahibi, Kutlu ve Yücedir. O, benim yüzümdür. O, sonsuza dek sana görünür olacak, ona bak ve sevin, çünkü ruhum senden memnun, öyleyse tadını çıkar ve karılarına karşı çık, kucakla ve evlen ve kullarına, o zaman meyve yiyin, odalarınıza girin, sonra bahçelerinize, sonra pikniğe, hayvanlarınıza, sonra bineğinize, yataklarınıza, arkanıza yaslanın, komşularınıza ve bahçelerdeki cariyelerinize, unutun. Sonra seni giydirip yanına geldiler: "Onda uyku yok, gölgede yağmur yok, güvenlik de az, Celile mahallesi de" dediler. Kevser nehrine, kâfura, arıtılmış suya, Tesnim'e, Salsabil'e ve Zencefil'e gidin. Sonra yıkayın ve keyfini çıkarın. Ne mutlu size ve güzel havalara. Sonra gidin ve yeşil çamurluklara, iyi dehaya, dökülen gölgede yükseltilmiş döşeklere yaslanın. , bol meyve ve dökülen su. Yasak da değildir. Bunun üzerine Allah Resulü -Allah onu korusun ve ona esenlik versin- şu ayeti okudu: ÇÈó ÇáúÌóäøóÉö Çáúíóæúãó Ýí ÔõÛõáò ÝÇßöåõæäó åõãú æÃóÒúæÇÌõåõãú Ýí ÙöáÇáò Úóáóì ÇáúÃóÑÇÆößö ãõÊøóßöÄõäó áóåõãú ÝöíåÇ ÝÇßöåóÉñ æáóåõãú ãÇ íóÏøóÚõæäó ÓóáÇãñ ÞóæúáðÇ ãä ÑóÈøò ÑóÍöíãò Ëã ÊáÇ åÐå ÇáÂíÉ ÃóÕúÍÇÈõ ÇáúÌóäøóÉö íóæúãóÆöÐò ÎóíúÑñ ãõÓúÊóÞóÑøðÇ æÃóÍúÓóäõ ãóÞöíáðÇ

[ Peçeyi kaldırmak ve kendini izlemenin keyfini çıkarmak ]

Ebu Bekir'in hadisi burada sona ermiştir, bundan önce dirilişle ilgili bölümde ona atfettiğimiz tartışma, pozisyon hadislerinde bundan önce, sonra bu konuşmadan sonra Yüce Allah perdeyi kaldırır ve kullarına tecelli eder, böylece düşerler. secdeye kapanır da onlara: "Başınızı kaldırın, burası kullarımın secde yeri değildir" der ve onlara "Bundan sonra size bir şey kaldı mı?" derler. Ne kaldı ki bizi ateşten kurtardın, bizi rızık yurduna sen soktun, bizi yanına indirdin, cömertlik elbiselerini çıkardın ve bize gösterdin. yüzün mü?” der, “Hak O’na mahsustur, sana kalır.” Onlar, “Ey Rabbimiz, geriye ne kaldı” derler, “Senden razı olurum” der. Sözün en tatlısı ve müjdeleyici olmak ne hoştur diye sana kızalım.Sonra O'na hamdolsun konuşmaya başladı,bizi yarattı ve Ol dedi.Öyleyse ilk yaptığımız şey Ondan işitecekti.Böylece başladığı şeyle bitirdi.Bu makaleyi söyledi.Bir kısmı ve bir kısmı,sonra Cenab-ı Hak meleklerine,onları saraylarına geri getir, hidayete ermesinler diyor. iki şey yüzünden, başlarına gelen rüyâ sarhoşluğu ve iyilik onları yolda çoğaltınca, bilmiyorlardı. Bütün krallıkları yüzlerinden görkem, güzellik ve nurla giyindiği için, onu kendi başlarına döktüler ve onlara: "Sizi bıraktığımıza nur, nur ve güzellik kattınız" derler. aileleri onlara, "Siz de öylesiniz, bizden ayrıldığınız zaman sizde olmayan görkemi ve güzelliği artırdınız da birbirlerinden hoşlanırlar" der.

[ Cennet ehlinde ve Cehennem ehlinde mutlak rahatlık ve mutlak rahmet ]

Ve bil ki rahmet ve rahmet bütün semâda mutlaktır, rahmet bir mahlûkat meselesi değil, bilakis geç olanın zevk aldığı ve zevk aldığı maddenin bir ifadesidir ve bu da mahlûkat meselesidir.Çünkü onlar uyumazlar. Onlarda uyku saadetinden hiçbir şey yoktur ve uyku saadeti Cehennem ehlinin tattığı şeydir, özellikle uykunun geri kalanı Cehennemdir ve Allah'ın cehennem ehlinin azap günlerinde rahmetinden, Ateş kendilerinden söner, sonra onlara mal olur, bundan sonra onlara azap, gizlendiği kadar giderilir. Bu, ateşin şüphesiz elle tutulur olduğuna işaret eder, çünkü ateşin bu tasvirle vasıflandırılması ancak cisimlerle birlikte yükselmesidir, çünkü ateş hakikati bu tasviri kendi içinde kabul etmez, artmaz veya eksilmez. Öte yandan Cenab-ı Hakk'ın şu sözünü söyledik: “Ne zaman hafiflerse, vücutlarına hakim olan ateş demektir, onları artıracağız, yani alev alev işkencecileri. Dış görünüşlerinde ve duyularında teselli bulduklarında, Allah onları en derin düşüncelerinde, ihmal ettikleri şeyleri, eğer yapsalar saadete ve O'nun kudretinin vesvesine kavuşacaklarını düşünmeye sevk etmiştir. onları bunalttı da, içinde bulunduklarından daha şiddetli bir azap tasavvur ettiler, bu yüzden nefislerindeki o kuruntu ile azapları, azabın gelmesinden ve üzerlerine idrak edilen ateşin hâkimiyetinden daha şiddetlidir. onlara verilen yanılsama, kalplerde yükselen ateştir