Çeşitli varlık biçimleriyle, bilgide yokluk, mutlak yokluk, varlıkla bir şekilde hiçbir ilişkisi yoktur. Bu mantıksızdır. Bu ilkeyi anlayın ve doğrulayın. Bundan sonra bilin ki, mutlak hayal gerçeği gerçeğin varlığından önceki ilk koşul olan körlük denen şeydir.

Sahih'te, Resûlullah'a, Allah'ın salât ve selâmı üzerine olsun, Rabbimiz yaratmadan önce neredeydi denildiği rivayet edilmiştir.

Bilakis bunu söyledi çünkü Araplara göre körlük, altı hava, üstü hava olan ince buluttur.Beş varlık karanlıktadır ki bu bahsetmiştik ve onlar arştadır ki O'nun sözüdür. , Rahman olan arşın üzerindedir ve O göklerdedir,

"Rabbimiz her gece en alt semaya iner" demesidir.

Yerde olmak ise, "O, göklerde ve yerde Allah'tır, genel bir varlıktır ve bizim Hakkımızda açıkladığı gibi, nerede olurlarsa olsunlar, mahlukların saflarındadır." sözüdür. O, seninle nerede olursan ol, ona isnat edilmelidir: O'ndan başka ilah yoktur, güçlüdür, o halde hiç kimse O'nun hakikatini idrak edemez ve O'nun sözleriyle kullarının üzerine inen Hikmet sahibi O'nun hakikatine erişemez. Gerçekleşen tasavvur, bütün varlıkların suretlerini kabul ettiğini ve varlık olmayanı betimlediğini görmüyor musun, bu onun enginliğinden dolayıdır, yani o körlerin gözüdür ve başka bir şey değildir ve bütün varlıklar onda zuhur etmiştir. O, ilk ve son, zahir ve gizlidir şu sözlerinde hakikatin zahiri zahiri ile ifade edilir. Eğer bağlantılı hayal onu yargılarsa, o zaman mutlak hayal hakkında ne düşünüyorsunuz? içindeki gerçeğin varlığı, yani körlük, o güçten bağlı hayal gücü onu kontrol etti, sonra yasa, emme öpücüğünde gerçeğin varlığından bağlantılı hayal gücünün neyi kontrol ettiğini belirleyen yerlere geldi. Ben ve ona duâ edenin karşısında, müşterek tasavvuf onu kabul etmiştir ve bu, mutlak tasavvurun, yani küllî mevcudiyet ve kapsamlı mertebenin veçhelerinden biridir ve bu körlük, kulun nefsinden yükselir. Rahman olan, ilah olmaktan, yalnız Rahim olmaktan değil, şeriatta belirtilenler olmasaydı, bizim bildiğimiz halde nefis onu çağırmazdı ve bunun temeli de onun hükmüydü. Aşk, aşıkta hareket vardır ve ruh, sevdiğin ve ona bağlı olduğun kişiye olan özlemin hareketidir, o nefeste zevk ve zevktir.

Cenab-ı Hak, “Ben bilmediğim bir hazineydim, bilinmek istedim” buyurmuştur.

Bu aşk ile nefes meydana geldi ve nefes göründü ve körlük oldu.Bu yüzden ona körlük adı konuldu, çünkü bulut olan körlük, kural gereği aynı unsurlar olan buharlardan meydana gelir. Bu dikkat için buna körlük dedi, sonra bulutların gövdesini sardığı gibi onu çevreleyen havayı inkar etti ve hava onu istediği yere süzdü, bu yüzden bu körlüğün başkası tarafından kontrol edilmesi reddedildi. Çünkü o, Allah'a en yakın olandır, Kendindendir.Bu körlük, dünyanın yeri veya durumu olan tüm boşlukta yaşadığında, çünkü dünya var olsaydı, boşluk olurdu. Görünürdedir ve bu bir beden olmayanda yanıltıcı bir uzantıdır, öyleyse bu körlük her şeyin kendisiyle yaratıldığı gerçektir.Gerçek denir çünkü ruhun özüdür ve ruh nefeste gömülüdür, böylece mantıklıdır, çünkü nefsin içsel hâkimiyeti vardır.Sonra bu körün gözlerinde meleklerin hakim ruhları belirdi ve onlar melek değil, saf ruhlardır.Sonra ırkların suretleri Dünya, türleri bakımından tamamlanıncaya kadar, azar azar ve aşama aşama onda görünmeye devam eder. Yokluktan varlığa değil, Âdem'i topraktan yarattı ve Âdem oğullarını da bir damla sudan, yani aşağılayıcı bir sudan yarattı, insanlar körlükten, dünya ehli de körlükten yaratıldı. Bu kitabın başında söylediğimiz gibi, var olmayan yoktan hiçbir şey yaratılmamış, sabit nesnelerde ortaya çıkmıştır, her şeyi yoktan, yokluğu da yoktan yaratan Allah'a hamd olsun. öyle ki onların gözleri yoktu, zahiri ve yokluğu ve herhangi birinin yokluğu ve eğer gözü yoksa, o zaman bu varlık gözü gerçek üzerinde belirdi, böylece var olan ilk yokluğu yok etti.