Onda ve onu görmekte hayret *** Onun niyet ettiğinden başka kul yoktur.

Görsün diye uğraşmış *** ve babam hakikatte körlüktür.

Kıskançlığını bilen insan, gerçekten bunun üzerine bina etmiştir.

Sahibinin adı Abdul Sahib'dir.

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, Rabbine duâsında, yolculukta yoldaş sensin buyurdu.

Ve Cenab-ı Hak, kendisine yoldaş dediği şeyi tasdik ederek dedi ve nerede olursanız olun o sizinle beraberdir.

O cennette Tanrı'dır *** ve yeryüzünde O hüküm sürer

Ve eğer böyleyse, bundan sakının ve bilin.

O senin farkındadır *** adildir ve zulmetmez

[ Allah Teâlâ, ibâdetlerin hududunu, akllı ve mazeretsiz olarak belirlemiştir .]

Çünkü Cenâb-ı Hak, ibadetin sınırlarını aklî ve meşru, aklî değil akllı olarak belirlemiştir, bundan dolayı siz neye aklıyorsanız ona akl dedik, nedenini anlamadıysanız ona ibadet deriz. O, bu dünyada her şeyle bu mütekabiliyetle beraberdir, fakat ahirette, sadece nefeslerini muhafaza etmek ve onlarda buldukları için onlarla beraberdir, çünkü onlar, bulmak istedikleri için duygu konusudur. O hâlde kendisi ve onlar için vardır.Onlar için var olan lütuf sahibi velinimet ise, o varlıktan ve kendisine yaraşandan dolayı onlara bir fayda sağladığında, faydası onlara döner ve Allah'ı tesbih etmesi Cenab-ı Hak ona her zaman böyle döner.Sonra dünya hep seyahat eder,sonra Allah onun ebedî yoldaşıdır,böylece bir halden başka bir makama,bir makamdan bir makama gider ve hak onun sahibidir ve hak onunladır. işleri vardır, Cenâb-ı Hakk'ın dediği gibi, "Her gün meseledir. Hakkın da bir derdi vardır. Hak işleri, yolcuların şartlarıdır. Yaratılışı her gün onlar için yenilenir, bu yüzden dünya olamaz." Bir şartta ve bir konuda kararlı olun çünkü bu semptomlardır ve semptomlar iki kez hiç kalmaz.” Onun için, bilhassa var olduğu zamandan başka bir varlık yoktur, var olduğu zamandan sonraki zaman içinde atasözleri veya zıddı ile takip edilir, bir sonu veya bir sona erme durumu yoktur ve bu da mertebedendir. ilk görünüş bizim için doğru olan, sonra yolculuk devam etti ve yolculuk devam etti ve dünyada var olan her şey için ülkeden ülkeye ve yerden yere ve yerden yere taşındı.Dünya ondan sonra kendi evreninde kendini gösterdi. küreler ve sütunlar dünyasından dünyanın evrelerinde dönüyordu, ancak farklı kesişme durumları bu özel şey tarafından tanımlanmadı, bu nedenle parçaları tamamlandı ve hareketlerinin her durumunda ve nasıl hareket ettiği konusunda hak sahibidir. eşlik etmez ve onu hareket ettirdiği halleri ve evreleri yaratandır.Onu kendisinden başka hiçbir şeyin kalmadığı bir topluluk olarak tayin etmiş, sonra onda yapılanı bir suretten başka bir şekle çevirmiştir. O da bir yolculuktur ve kendisinden uzaklaştırdığı bir şeyi ona rızıklandırır da, topluluğunun gözü sabit kalsın diye ya yolculuk etti ya da aleyhine. Eğer o, kişinin vakti olan bir gece dışında onunla birlikte iner ve giderse ve o, içindekilerin sahibinin hakkı olduğu dışında, yola çıkar ve ona hiçbir şekilde cevap vermezse, bu yüzden bu yer insandır. Her nefste, her durum vuku bulduğunda olmak, Rabbinden aldığı makama ve hakikatinin kendisine verdiğine göre iki şeref, şeref ve misafirperverliğe sahip olmalıdır. Seferlerinin hızından dolayı, mükâfatını yerine getirmekte acele etmesi ve kendisinden istenen diğer haysiyet, kendisine bağlanan arkadaşının haysiyetidir ve o, yolculuğun yoldaşı olan Allah'tır. ve bu onun haysiyetidir ve bunu bir seferde yapmakta acele eder, çünkü kişi bir gruptur ve yolculuk hızlıdır, bu yüzden her birine, yani gelen duruma ve onunla birlikte yol arkadaşına atar. ondan yola çıkarsa, insan her şarttan yolcu için bir yuva ve iklimdir ve kendisi de bir yolcudur.